اشعری خود در کتاب [[مقالات اسلامیین و اختلاف المصین]] می گوید می‌گوید:《عقاید کلامی ما عبارت است از تمسک به [[کتاب خدا]] و [[سنت پیامبر]]. آنچه که از [[اصحاب پیامبر]] و تابعین آنان و [[پیشوایان حدیث]] نقل شده می پذیریم می‌پذیریم و آنها را بر عقاید استدلالی و منطقی ترجیح می دهیم می‌دهیم و به آنچه که [[ احمد بن حنبل]](که بزرگترین [[پیشوای ]] [[سنت گرایان ]] و [[اهل حدیث ]] و مخالف سرسخت [[معتزله ]] و عقاید استدلالی بود، ) معتقد است، ما نیز معتقدیم و با هر عقیده ای که با عقیده ی او مخالف باشد، مخالفیم...》

اشعری بر خلاف معتزله، معتقد بوده است که《خدا مالک بندگان است، و آنچه که درباره [[مملوکان]] خود بخواهد انجام می دهد می‌دهد و هرچه اراده کند فرمان می دهد می‌دهد اگر همه خلق جهان را به [[بهشت]] برد، مرتکب حیفی نشده است، و اگر همه آنان را به آتش [[دوزخ]] افکند ظلمی نکرده است...》 درباره رویت خداوند گفته است: 《او را می شود دید زیرا هرچه موجود باشد دیدنی و قابل رویت است و چون [[باری تعالی]] موجود است پس می شود می‌شود او را دید...》<ref>مکتب کلامی ( مذهب اشاعره)</ref>