بحث کاربر:Soltani: تفاوت بین نسخهها
| (۴ نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | نویسنده:مهلا سلطانی | |
| − | |||
| + | == '''[[اباضیه]]''' == | ||
| + | اباضیه یا اباضیگری یکی از مذاهب اسلام است که برخی معتقدند از جریان خوارج نشأت گرفتهاست. گفته شده این فرقه از کهنترین مذاهب اسلامی و تنها گروه باقیمانده از خوارج است.[۲] نام این مکتب از نام عبدالله بن اباض تمیمی نخستین پیشوای آن گرفته شدهاست. | ||
== '''پیدایش''' == | == '''پیدایش''' == | ||
| − | + | منابع، آغاز فعالیت و پیدایش اباضیه را، شوال سال ۳۷هجری، و پس از جنگ صفین با انتخاب عبداللّه بن وهب راسبی به عنوان امام یا خلیفه و با شعار «حکمی جز حکم خدا نیست» اعلام میدارند. | |
| − | |||
| + | == '''بزرگان اباضی گری''' == | ||
| + | شیخ علی یحی معمر | ||
| + | دکتر عمرو خلیفه نامی | ||
| + | شیخ ابراهیم بیوض | ||
| + | شیخ ابوالیقضان ابراهیم | ||
| + | مجاهد سلیمان بارونی | ||
| + | شیخ احمد خلیلی | ||
| + | شیخ ابواسحق ابراهیم اطفیش | ||
| − | == ''' | + | == '''اعتقادات اباضیه''' == |
| − | + | افتراق اصلی خوارج از مسلمانان دیگر مبتنی بر این اعتقاد بوده که مرتکب گناه کبیره کافر است جدایی اباضیه از خوارج دیگر نیز به سبب موضع خاصی بود که در همین مورد اتخاذ کردند. آنان با دیدگاه ویژهای که در اینباره پیدا کردند، خود را از افراط و تندروی دیگر خوارج برکنار کشیدند و خطمشی میانه و معتدلی در پیش گرفتند. زمینهٔ اصلی رشد اندیشههای اباضی را باید در همین برداشتِ مخصوص ایشان از کفرِ مرتکب کبیره جستجو کرد. | |
| − | |||
| + | == '''پراکندگی جمعیت''' == | ||
| + | عمان: بزرگترین جمعیت اباضیه در عمان متمرکز است و این مذهب به عنوان مذهب غالب در این کشور شناخته میشود. | ||
| + | شمال آفریقا: جوامع کوچکتری از اباضیه در مناطقی از شمال آفریقا، به ویژه در الجزایر (به طور خاص در منطقه وادی مزاب)، لیبی (جبل نفوسه) و تونس (جزیره جربه) وجود دارند. | ||
| + | آفریقای شرقی: جمعیتهای پراکندهتری نیز در آفریقای شرقی، به ویژه در زنگبار یافت میشوند. | ||
| + | [[Category:دانشجویان تاریخ ۱۴۰۲]] | ||
[[Category:دانشجویان تاریخ ۱۴۰۲]] | [[Category:دانشجویان تاریخ ۱۴۰۲]] | ||
[[رده:دانشجویان تاریخ ۱۴۰۲]] | [[رده:دانشجویان تاریخ ۱۴۰۲]] | ||
| + | |||
| + | اباضیه | ||
| + | اباضیه یا اباضیگری یکی از مذاهب اسلام است که برخی معتقدند از جریان خوارج نشأت گرفتهاست. گفته شده این فرقه از کهنترین مذاهب اسلامی و تنها گروه باقیمانده از خوارج است.[۲] نام این مکتب از نام عبدالله بن اباض تمیمی نخستین پیشوای آن گرفته شدهاست. | ||
| + | پیدایش | ||
| + | منابع، آغاز فعالیت و پیدایش اباضیه را، شوال سال ۳۷هجری، و پس از جنگ صفین با انتخاب عبداللّه بن وهب راسبی به عنوان امام یا خلیفه و با شعار «حکمی جز حکم خدا نیست» اعلام میدارند. | ||
| + | |||
| + | |||
| + | بزرگان اباضی گری | ||
| + | شیخ علی یحی معمر دکتر عمرو خلیفه نامی شیخ ابراهیم بیوض شیخ ابوالیقضان ابراهیم مجاهد سلیمان بارونی شیخ احمد خلیلی شیخ ابواسحق ابراهیم اطفیش | ||
| + | اعتقادات اباضیه | ||
| + | افتراق اصلی خوارج از مسلمانان دیگر مبتنی بر این اعتقاد بوده که مرتکب گناه کبیره کافر است جدایی اباضیه از خوارج دیگر نیز به سبب موضع خاصی بود که در همین مورد اتخاذ کردند. آنان با دیدگاه ویژهای که در اینباره پیدا کردند، خود را از افراط و تندروی دیگر خوارج برکنار کشیدند و خطمشی میانه و معتدلی در پیش گرفتند. زمینهٔ اصلی رشد اندیشههای اباضی را باید در همین برداشتِ مخصوص ایشان از کفرِ مرتکب کبیره جستجو کرد. | ||
| + | |||
| + | |||
| + | پراکندگی جمعیت | ||
| + | عمان: بزرگترین جمعیت اباضیه در عمان متمرکز است و این مذهب به عنوان مذهب غالب در این کشور شناخته میشود. شمال آفریقا: جوامع کوچکتری از اباضیه در مناطقی از شمال آفریقا، به ویژه در الجزایر (به طور خاص در منطقه وادی مزاب)، لیبی (جبل نفوسه) و تونس (جزیره جربه) وجود دارند. آفریقای شرقی: جمعیتهای پراکندهتری نیز در آفریقای شرقی، به ویژه در زنگبار یافت میشوند. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۱۴:۵۵
نویسنده:مهلا سلطانی
اباضیه
اباضیه یا اباضیگری یکی از مذاهب اسلام است که برخی معتقدند از جریان خوارج نشأت گرفتهاست. گفته شده این فرقه از کهنترین مذاهب اسلامی و تنها گروه باقیمانده از خوارج است.[۲] نام این مکتب از نام عبدالله بن اباض تمیمی نخستین پیشوای آن گرفته شدهاست.
پیدایش
منابع، آغاز فعالیت و پیدایش اباضیه را، شوال سال ۳۷هجری، و پس از جنگ صفین با انتخاب عبداللّه بن وهب راسبی به عنوان امام یا خلیفه و با شعار «حکمی جز حکم خدا نیست» اعلام میدارند.
بزرگان اباضی گری
شیخ علی یحی معمر دکتر عمرو خلیفه نامی شیخ ابراهیم بیوض شیخ ابوالیقضان ابراهیم مجاهد سلیمان بارونی شیخ احمد خلیلی شیخ ابواسحق ابراهیم اطفیش
اعتقادات اباضیه
افتراق اصلی خوارج از مسلمانان دیگر مبتنی بر این اعتقاد بوده که مرتکب گناه کبیره کافر است جدایی اباضیه از خوارج دیگر نیز به سبب موضع خاصی بود که در همین مورد اتخاذ کردند. آنان با دیدگاه ویژهای که در اینباره پیدا کردند، خود را از افراط و تندروی دیگر خوارج برکنار کشیدند و خطمشی میانه و معتدلی در پیش گرفتند. زمینهٔ اصلی رشد اندیشههای اباضی را باید در همین برداشتِ مخصوص ایشان از کفرِ مرتکب کبیره جستجو کرد.
پراکندگی جمعیت
عمان: بزرگترین جمعیت اباضیه در عمان متمرکز است و این مذهب به عنوان مذهب غالب در این کشور شناخته میشود. شمال آفریقا: جوامع کوچکتری از اباضیه در مناطقی از شمال آفریقا، به ویژه در الجزایر (به طور خاص در منطقه وادی مزاب)، لیبی (جبل نفوسه) و تونس (جزیره جربه) وجود دارند. آفریقای شرقی: جمعیتهای پراکندهتری نیز در آفریقای شرقی، به ویژه در زنگبار یافت میشوند.
اباضیه اباضیه یا اباضیگری یکی از مذاهب اسلام است که برخی معتقدند از جریان خوارج نشأت گرفتهاست. گفته شده این فرقه از کهنترین مذاهب اسلامی و تنها گروه باقیمانده از خوارج است.[۲] نام این مکتب از نام عبدالله بن اباض تمیمی نخستین پیشوای آن گرفته شدهاست. پیدایش منابع، آغاز فعالیت و پیدایش اباضیه را، شوال سال ۳۷هجری، و پس از جنگ صفین با انتخاب عبداللّه بن وهب راسبی به عنوان امام یا خلیفه و با شعار «حکمی جز حکم خدا نیست» اعلام میدارند.
بزرگان اباضی گری
شیخ علی یحی معمر دکتر عمرو خلیفه نامی شیخ ابراهیم بیوض شیخ ابوالیقضان ابراهیم مجاهد سلیمان بارونی شیخ احمد خلیلی شیخ ابواسحق ابراهیم اطفیش
اعتقادات اباضیه
افتراق اصلی خوارج از مسلمانان دیگر مبتنی بر این اعتقاد بوده که مرتکب گناه کبیره کافر است جدایی اباضیه از خوارج دیگر نیز به سبب موضع خاصی بود که در همین مورد اتخاذ کردند. آنان با دیدگاه ویژهای که در اینباره پیدا کردند، خود را از افراط و تندروی دیگر خوارج برکنار کشیدند و خطمشی میانه و معتدلی در پیش گرفتند. زمینهٔ اصلی رشد اندیشههای اباضی را باید در همین برداشتِ مخصوص ایشان از کفرِ مرتکب کبیره جستجو کرد.
پراکندگی جمعیت
عمان: بزرگترین جمعیت اباضیه در عمان متمرکز است و این مذهب به عنوان مذهب غالب در این کشور شناخته میشود. شمال آفریقا: جوامع کوچکتری از اباضیه در مناطقی از شمال آفریقا، به ویژه در الجزایر (به طور خاص در منطقه وادی مزاب)، لیبی (جبل نفوسه) و تونس (جزیره جربه) وجود دارند. آفریقای شرقی: جمعیتهای پراکندهتری نیز در آفریقای شرقی، به ویژه در زنگبار یافت میشوند.