بهائیت: تفاوت بین نسخه‌ها

از تاریخ‌نما
پرش به: ناوبری، جستجو
(اشخاص مهم)
(دولتها)
سطر ۱۹: سطر ۱۹:
  
 
بغداد
 
بغداد
 +
 
کربلا
 
کربلا
 +
 
نجف
 
نجف
 
.<ref>تاریخ فرق و مذاهب اسلامی، رضا برنجکار،ص،۱۰۷</ref>
 
.<ref>تاریخ فرق و مذاهب اسلامی، رضا برنجکار،ص،۱۰۷</ref>

نسخهٔ ‏۲۰ آوریل ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۰۲

نویسنده:سعیده رمضانی


تعریف

آیین بهائی یکی از ادیان توحیدی است که در قرن نوزدهم میلادی توسط بهاءالله در ایران بنیان‌گذاری شد. این دین بر اصول وحدت انسانی، صلح جهانی، و هماهنگی دینی تأکید دارد. پیروان این دین به اصولی همچون برابری جنسیتی، تعلیم و تربیت همگانی، و عدالت اجتماعی پایبند هستند. بهائیان معتقدند که همه ادیان از یک منشأ الهی هستند و هدف نهایی آن‌ها ایجاد وحدت و صلح در جهان است.[۱]

پیدایش

فرقه بهائيه، منشعب از فرقه بابيه است، بنيان گذار آيين بهائيت، ميرزا حسينعلى نورى معروف به بهاءاله است، و اين آيين نيزنام خود را از همين لقب برگرفته است.بهائیت، یک فرقه مذهبی و سیاسی است که در قرن سیزدهم هجری قمر بنیان‌گذاری شد میرزا حسینعلی نوری از پیروان سید علی‌محمد باب بود و پس از درگذشت باب، فرقه بهائیت را پایه‌گذاری کرد.[۲]

سیرتاریخی

از دل مكتب شيخيه ظهور میکند سيد على محمد باب از شيراز ادعاى بابيت،سپس مهدويت و نبوت كرد،ميرزا حسينعلى نورى، يكى از پیروان باب بود که ادعاى پیامبرى كرد و فرقه ى جديدى به نام بهائيت را پايه گذارى كرد بهاءالله تبعيد شد و بهائیت در شهرهای مختلفی گسترش پیدا کرد و در نهایت بهاءالله در فلسطين ازدنیا رفت و پسرش عبدالبهاء، سپس شوقى افندى و درآخر بيت العدل اعظم در حيفا رهبرى فرقه را به عهده گرفتند. امروزه هم بهائيان در كشورهاى مختلف فعال اند، ولى در ايران به عنوان فرقه هاى انحرافى شناخته میشوند.[۳]

دولتها

بغداد

کربلا

نجف .[۴]

اشخاص مهم

بهاالله

عبدالبهاء

شوقی افندی

باب طاهره قره العین [۵]

انشعابات

فرقه بهائيه، منشعب از فرقه بابيه است. بنيان گذار أيين بهائيت، ميرزا حسينعلی نورى معروف به بهاءالله است ، و اين أيين نيز نام خود را از همين لقب برگرفته است . بهائیت بيشتر به عنوان يك انشعاب از اسلام يا تشيع و يا شاخه اى از متصوفه شناخته مى شد [۶]

عقاید مهم

بهائیت بيشتر به عنوان يك انشعاب از اسلام يا تشيع و يا شاخه اى از متصوفه شناخته مى شد و رهبران بهائيه براى اثبات حقانيت خود از قرآن و حديث به جستجوى دليل مى پرداختند و اين دلايل را براى حقانيت خويش به مسلمانان و به ويژه شيعيان ارائه مى كردند مهمترين متن احكام آنان نيز از حيث صورت با متون فقهى اسلامى تشابه داشت اما فاصله گرفتن رهبران بهائى از ايران و مهاجرت به استانبول و بغداد و فلسطين و در نهايت ارتباط با غرب ، عملا سمت و سوى اين به ويژه اسلام دود كرد آيين را تغيير داد و آن را از صورت آشناى دين هاى شناخته شده..[۷]

پراکندگی جمعیت

در بغداد كنسول دولت انگلستان و نيز نماينده دولت فرانسه با بهاء اله ملاقات كردند و حمايت دولتهاى خويش را به او ابلاغ كردند و حتى تابعيت انگلستان و فرانسه را نيز يشنهاد نمودند. والى بغداد نيز با حسينعلی با احترام رفتار كرد و حتى براى ايشان مقررى نيز تعيين شد. ميرزا يحيى كه عموم بابيان او را جانشين بلامنازع باب مى دانستند، با لباس درويشى مخفيانه به بغداد رفت و چهار ماه زودتر از بهاء الثله به بغداد رسيد در اين هنگام بغداد وكربلا نجف مركز اصلى فعاليتهاى بابيان شد و روز به روز بر جمعيت ايشان افزوده مى شد.[۸].


منابع تکمیلی

 


پانویس

  1. ویکی امام خمینی
  2. تاریخ فرق و مذاهب اسلامی، رضا برنجکار،ص،۱۰۶
  3. تاریخ فرق و مذاهب اسلامی، رضا برنجکار،
  4. تاریخ فرق و مذاهب اسلامی، رضا برنجکار،ص،۱۰۷
  5. تاریخ فرق و مذاهب اسلامی، رضا برنجکار،
  6. تاریخ فرق و مذاهب اسلامی، رضا برنجکار،ص،۱۰۶
  7. تاریخ فرق و مذاهب اسلامی، رضا برنجکار،ص،۱۰۹
  8. تاریخ فرق و مذاهب اسلامی، رضا برنجکار،ص،۱۰۷

منابع

 تاریخ فرق و مذاهب اسلامی، رضا برنجکار، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی. 1387. فایل pdf

ویکی امام خمینی