محمد بن ادریس شافعی

محمد بن ادریس شافعی، فقیه برجسته مکی، با بهره‌گیری از مکاتب فقهی مختلف، نظامی مدون و منسجم در فقه ارائه کرد که با اصول اصحاب حدیث هم‌راستا بود و مبانی آن را در الرساله نوشت. او در تمسک به کتاب، سنت، اجماع و رأی بازنگری کرد و سنت نبوی را مفسر ظواهر قرآن دانست. شافعی تنها احادیث مرفوع را نماینده سنت می‌دانست و اقوال صحابه و تابعین را حجت نمی‌گرفت. در مسئله اجماع نیز تنها اجماع امت را معتبر شمرد و از آن در تخصیص و تأویل حدیث بهره گرفت. رویکرد او نقطه عطفی در گرایش حدیث‌محور فقه سده سوم هجری بود..

منابع

اصحاب حدیث، احمدپاکتچی، دایره المعارف بزرگ اسلامی، جلد نهم .