ناووسیه حاصل مبالغه و زیاده روی در اعتقاد به امامان شیعه است.پس از شهادت امام جعفر صادق(ع) شیعیان به چند دسته تقسیم شدند. یکی از این فرقه های انحرافی، فرقه ناووسیه است که یکی دیگر از امامان شیعه غیر از امام مهدی(عج)را امام منتظر می داند(<ref>الفرق بین الفرق،ص33)</ref>.

برخی از متکلمان شیعه در اصل وجود چنین فرقه‌ای تشکیک کرده‌اند(<ref>الفصول المختارة،ص۳۰۸)المختارة،ص308</ref>.ما عده‌ای از محققان شرایط دشوار شیعه پس از رحلت امام صادق(ع) و عدم امکان تصریح به امامت امام کاظم(ع) را در پدید آمدن این گروه و فرقه‌های دیگری چون فطحیه، اسماعیلیه و معتقدان به ولایت محمد دیباج بی‌تأثیر نمی‌دانند(<ref>بحوث فی الملل و النحل،ج‏۷، ص۵۳)النحل،ج‏7، 53</ref>.

در وجه تسمیه این فرقه به ناووسیه اختلاف است. بعضی گفته اند که "ناووس" نام آن "قریه ای" است که پایه گذاران این دسته اهل آنجا بوده اند و آن قریه نزدیک انبار در اطراف بغداد است. عده ای دیگر علت نامگذاری این فرقه را پیروی از عبدالله بن ناووس دانسته اند.دلیل عمده ناووسیه بر این مدعا احادیثی است که از امامان معصوم جعل کرده اند، ازجمله این که یکی از ناووسیه به نام عنبسه بن مصعب، حدیثی از امام صادق (ع) جعل نمود که ایشان فرمود: اگرکسی به شما خبر داد که وی مرا غسل داده وکفن کرده و دفن نموده، سخنش را باور مکنید(<ref>بحارالانوار، ج37،ص9)</ref>. [[رده:دانشجویان تاریخ ۱۴۰۲]]