از طرفی اهل حدیث بر این باور بودند که ایمان شامل قول، عمل و نیت است و قابل افزایش و کاهش است. از طرفی، معتقد بودند که همه چیز به تقدیر خداوند است و انسان‌ها نمی‌توانند از قضا و قدر گریزی داشته باشند. همچنین خلافت و امامت را تا روز قیامت از آن [[قریش]] می‌دانستند و جهاد را لازم می‌دانستند حتی اگر امام عادل نباشد.<ref>تاریخ فرق و مذاهب اسلامی، ص70</ref>

[[پرونده:قرآن.jpeg|بندانگشتی|کتاب قرآن ]]