میرزا حسینعلی نوری (۱۲۳۳-۱۳۰۹ق) معروف به بهاءالله بنیانگذار آیین بهائی است. او نخست از پیروان بابیه بود، اما در سال ۱۸۶۳م و در بغداد به صورت خصوصی ادعای موعود و مقام «مَن یُظْهِرُه الله» (کسی که خدا او را آشکار میکند) کرد و پس از تبعید به اِدِرْنَه (از شهرهای ترکیه) ادعای خود را آشکار کرد. پس از آن پیروان وی به بهائی معروف شدند. میرزا حسینعلی ادعاهای زیادی در نوشتهها و آثار خود دارد که ادعای موعود و مَن یُظْهِرُه اللهی، الوهیت، نبوت از جمله آنهاست. وی با نگارش کتاب اقدس، اسلام را منسوخ اعلام کرد و احکام جدید برای بهائیان ارائه کرد. به ادعاهای وی انتقادات متعددی وارد شده است..[۱]