(کتاب بیان)

کتاب "بیان" یکی از آثار مهم و اساسی مذهب بابیت است که توسط سید علی‌محمد باب، بنیان‌گذار این مذهب، نوشته شده است. این کتاب به عنوان یکی از متون مقدس بابیت شناخته می‌شود و در آن، باب به تبیین اصول و آموزه‌های خود پرداخته است. ویژگی‌های کتاب بیان: ساختار: کتاب "بیان" شامل دو بخش اصلی است: بخش اول به تشریح اصول دینی و فلسفی مذهب بابیت می‌پردازد و بخش دوم به قوانین و مقررات مربوط به پیروان باب مربوط می‌شود. پیام‌ها و آموزه‌ها: در "بیان"، باب خود را به‌عنوان دروازه‌ای برای ظهور مصلح جهانی معرفی می‌کند و در آن از برخی از مفاهیم دینی از جمله «ظهور جدید»، «وحی»، «دین جهانی»، «وحدت بشر» و ... صحبت کرده است. همچنین، این کتاب به تفسیر مفاهیم قرآن و برخی احکام اسلامی نیز پرداخته است. زبان و سبک: زبان کتاب "بیان" در ابتدا به زبان عربی نوشته شده و از لحاظ ادبی و معنوی بسیار پیچیده و پررمز و راز است. این کتاب در آن زمان به‌ویژه برای مخاطبان معمولی به‌راحتی قابل فهم نبود و بیشتر برای اهل دانش و پژوهش نوشته شده بود. اهمیت تاریخی: "بیان" به عنوان یکی از آثار برجسته در تاریخ مذهبی ایران شناخته می‌شود و پایه‌گذار بسیاری از مفاهیم و آموزه‌های مذهب بهائیت به شمار می‌آید. بعد از انقراض مذهب بابیت، پیروان بهاءالله دیگر به این کتاب به عنوان یک متن مقدس نگاه نمی‌کنند، اما آن را هنوز هم یک اثر مهم در تاریخ دین بابیت می‌دانند. "بیان" در طول تاریخ تحت سانسور و سرکوب قرار گرفت و در حال حاضر نسخه‌های کمی از آن در دسترس است.

=منبع=ویکی