تغییرات

[[پرونده:حرم امام علي.jpg|بندانگشتی|حرم امام علی علیه‌السلام در شهر نجف کشور عراق]]

'''امامیه''' یا '''شیعه دوازده‌امامی''' یا '''شیعه اثناعَشَری''' بزرگ‌ترین شاخه از [[شیعه|مذهب شیعه]] است. به باور شیعیان امامی، رهبری جامعه پس از [[پیامبر]] بر عهده [[امام]] است و امام از سوی خدا تعیین می‌شود. شیعیان امامی بر پایه احادیثی چون [[حدیث غدیر]]، [[امام علی علیه‌السلام|علی بن ابیطالب]] را جانشین [[پیامبر اسلام(ص)]] و نخستین امام می‌دانند، به [[دوازده امام]] اعتقاد دارند و بر این باورند که امام دوازدهم، [[مهدی]]، زنده است و در [[غیبت امام مهدی(عج)| غیبت]] به سر می‌برد. [[زیدیه]] و [[اسماعیلیه]]، دو فرقه دیگر شیعه، به همه دوازده‌امام موردنظر شیعیان امامیه باور ندارند و همچنین شمار امامان را محدود به دوازده تن نمی‌دانند.

شیعیان امامیه بسیاری از امور زندگی چون عبادت‌ها، معاملات و پرداخت وجوهات شرعی را طبق احکام شرعی انجام می‌دهند. آنها برای اندیشه‌های [[کلام|کلامی]]، [[فقه|فقهی]]، [[اخلاق|اخلاقی]] و... خود، به چهار منبع [[قرآن]]، [[روایات]] پیامبر اسلام(ص) و [[امامان شیعه| دوازده امام]]، و همچنین [[عقل]] و [[اجماع]] استناد می‌کنند. [[شیخ طوسی]]، [[علامه حلی]] و [[شیخ مرتضی انصاری]] از برجسته‌ترین [[فقیه|فقیهان]] و [[شیخ مفید]]، [[خواجه نصیر الدین طوسی]] و [[علامه حلی]] از [[متکلم|متکلمان]] معروف امامیه هستند.

در سال ۹۰۷ق، [[شاه اسماعیل]] با تأسیس حکومت [[صفویان|صفویه]] مذهب امامیه را در [[ایران]] رسمی کرد. این حکومت نقش زیاد در گسترش مذهب امامیه در ایران داشت. [[جمهوری اسلامی ایران]] نظام سیاسی فعلی کشور [[ایران]] است که خود را متکی به [[اصول مذهب شیعه|اصول مذهب]] و [[فقه]] شیعه دوازده‌امامی معرفی می‌کند.