'''بهائیه''' نام فرقه‌ای است که پس از مرگ باب، توسط یکی از پیروان او به نام [[میرزا حسینعلی نوری]] شکل گرفتکه در قرن سیزدهم قمری توسط میرزا حسینعلی نوری معروف به بهاءالله پدید آمد. میرزا حسینعلی از پیروان سید علی‌محمد باب بود که پس از درگذشت باب، فرقه بهائیت را پایه‌گذاری کرد. پس از بهاءالله،‌ پسرش عباس افندی معروف به عبدالبهاء و سپس شوقی افندی، نوه دختری عبدالبهاء رهبریِ بهائیت را به‌عهده گرفتند.<ref>ویکی شیعه</ref> پس از شوقی این فرقه با ادعای ظهور مظهر الهی جدید، در تقابل آشکار با اسلام و اصول آن قرار دارد و تلاش کرده با شعارهایی نظیر وحدت عالم انسانی، چهره‌ای جهانی از خود ارائه دهد.<ref>کتاب «بهائیت» نوشته دکتر رسول جعفریان</ref>