ماتُریدیه اباضیه یا اباضی‌گری یکی از مذاهب کلامی اهل‌سنت اسلام است که در قرن سوم هجری قمری پدید آمدبرخی معتقدند از جریان خوارج نشأت گرفته‌است. ماتریدیان پیرو آموزه‌های ابومنصور ماتریدی (۲۳۸-۳۳۳ق) هستندگفته شده این فرقه از کهن‌ترین مذاهب اسلامی و تنها گروه باقی‌مانده از خوارج است.[۲] نام این مکتب از نام عبدالله بن اباض تمیمی نخستین پیشوای آن گرفته شده‌است.

ابومنصور ماتریدی در روستای ماترید یا ماتریت منابع، آغاز فعالیت و پیدایش اباضیه را، شوال سال ۳۷هجری، و پس از روستاهای سمرقند متولد شد اما در هیچ منبع معتبری جنگ صفین با انتخاب عبداللّه بن وهب راسبی به تاریخ دقیق ولادت او اشاره‌ای نشده است ولی تاریخ وفات وی را بالاتفاق سال ۳۳۳ ه. ق بیان کرده‌اند(القاموس،ج۷،ص۴۵۶)عنوان امام یا خلیفه و با شعار «حکمی جز حکم خدا نیست» اعلام می‌دارند.

== '''هدف ماتریدیهاعتقادات اباضیه''' ==هدف افتراق اصلی خوارج از بیان این مطالب توسط ماتریدیه مسلمانان دیگر مبتنی بر این اعتقاد بوده که مرتکب گناه کبیره کافر است که آنها می‌خواهند جدایی اباضیه از بین این مطالب پی خوارج دیگر نیز به حدوث جهان و سبب موضع خاصی بود که در نتیجه اثبات محدث برای عالم خلقت بنمایندهمین مورد اتخاذ کردند. بنابراین می‌توان گفت ادله‌ای آنان با دیدگاه ویژه‌ای که ماتریدیان به عنوان برهان حدوث مطرح می‌کنند تقریبا با ادله بقیه مسلمانان در جهاتی اتفاق این‌باره پیدا کردند، خود را از افراط و تندروی دیگر خوارج برکنار کشیدند و خط‌مشی میانه و معتدلی در پیش گرفتند. زمینهٔ اصلی رشد اندیشه‌های اباضی را باید در جهاتی اختلاف داردهمین برداشتِ مخصوص ایشان از کفرِ مرتکب کبیره جستجو کرد.