ازلیان

ازلیان، پیروان «سید علی محمد باب» در ایران بودند که پس از ظهور بهاءالله و ادعای پیامبری او به دو گروه تقسیم شدند. در حالی که بیشتر پیروان بابیت به بهائیت پیوستند، گروهی دیگر به نام ازلی‌ها به رهبری «صباح»، یکی از پیروان برجسته باب، باقی ماندند و به عقاید خود ادامه دادند. تاریخچه و عقاید: ازلیان به رهبری «صباح» (میرزا یحیی نوری)، که به «ازل» معروف بود، معتقد بودند که او جانشین واقعی باب است، نه بهاءالله. آنها به‌طور عمده بر این باور بودند که بهاءالله در مقام پیامبری قرار ندارد و باید سید علی محمد باب را پیشوای واقعی بدانند. ازلیان در مقابل بهائیت به‌عنوان یک جنبش مستقل ایستادند و اختلافات جدی با پیروان بهاءالله داشتند. پایان‌کار: با گذشت زمان، ازلیان تحت فشارهای شدیدی قرار گرفتند و در نهایت، در برابر گسترش و رشد بهائیت، گروهی کوچک از آنان باقی ماند. امروزه، پیروان ازلی به‌طور عمده در تعداد کمتری در جهان پراکنده‌اند و بهائیت از نظر شمار پیروان به دین غالب بدل شده است.

=منبع= از بابیت تا بهایت