=پیدایش=

'''فرقه بهائيه'''، منشعب از [[فرقه بابيه]] است، بنيان گذار آيين بهائيت، ميرزا حسينعلى نورى معروف به بهاءاله است، و اين آيين نيزنام خود را از همين لقب برگرفته است.بهائیت، یک فرقه مذهبی و سیاسی است که در قرن سیزدهم هجری قمر بنیان‌گذاری شد میرزا حسینعلی نوری از پیروان [[سید علی‌محمد باب]] بود و پس از درگذشت باب، فرقه بهائیت را پایه‌گذاری کرد.<ref>تاریخ فرق و مذاهب اسلامی، رضا برنجکار،ص،۱۰۶</ref>

=سیرتاریخی=

'''فرقه بهائیت''' از دل مکتب [[شیخیه]] پدید آمد. سید علی محمد باب از شیراز ابتدا ادعای بابیت کرد، سپس مدعی مهدویت و نهایتاً نبوت شد. یکی از پیروان او، میرزا حسینعلی نوری، که بعدها بهاءالله نام گرفت، نیز ادعای پیامبری نمود و فرقه جدیدی به نام بهائیت را پایه‌گذاری کرد.

بهاءالله پس از دستگیری و تبعید، به شهرهای مختلفی منتقل شد و در نهایت در فلسطین (اکنون اسرائیل) درگذشت. پس از او، پسرش [[عبدالبهاء]]، سپس [[شوقی افندی]]، و نهایتاً نهادی به نام «بیت‌العدل اعظم» که مقر آن در شهر حیفا است، رهبری این فرقه را بر عهده گرفتند.

.<ref>تاریخ فرق و مذاهب اسلامی، رضا برنجکار،</ref>

=انشعابات=

'''فرقه بهائيه'''، منشعب از فرقه بابيه است. بنيان گذار آئین بهائيت، ميرزا

حسینعلی نورى معروف به بهاءالله است ، و اين آئين نيز

<ref>تاریخ فرق و مذاهب اسلامی، رضا برنجکار،ص،۱۰۶</ref>

=عقاید مهم =

بهاءالله خود را پیامبر جدید معرفی می‌کند؛ این موضوع از نگاه اسلامی کفر محسوب می‌شود چون با ختم نبوت در تضاد است.

بهائیان اسلام را دین گذشته می‌دانند و خود را [[دین]] جدیدی با قوانین تازه معرفی می‌کنند.

بهائیت دارای یک نظام رهبری متمرکز و دقیق است که هدفش حفظ انسجام داخلی و توسعه جهانی است.

بهائیان خود را دین آینده معرفی کرده و سعی می‌کنند با مفاهیم دنیای مدرن (مثل صلح، حقوق بشر، برابری) هماهنگ نشان دهند.

=پراکندگی جمعیت=

=منابع تکمیلی=

* [https://bayanbox.ir/info/2152231732200113121/kashfolhyal-j1 کشف الحیل،عبدالحسین آواره]

=پانویس=

=منابع=