۲۱۹
ویرایش
تغییرات
بدون خلاصه ویرایش
{{جعبه اطلاعات فرقه
| عنوان =بهائیت
| تصویر =[[پرونده:Bahaola.jpg|بندانگشتی]]
| اندازه تصویر =
| توضیح تصویر =نماد بهائیت
|مؤسس =بهاءالله
| سال تأسیس =۱۸۵۲ میلادی
| قدمت =
| گرایش =
| گستره جغرافیایی =
| شهرهای مهم =حیفا،عکا،بغداد
| زیارتگاهها =منزل سيد على محمد باب در شيراز و منزل ميرزا حسینعلی در بغداد
| وقایع مهم =
| حکومتها =
| علل پیدایش =
| نامهای دیگر =آیین بهائی،دیانت بهائی| از فرقههای =بابیت
| از شاخههای =بابیت
| باورها =مقام الوهیت، نبوت و مَنْ یُظهره اللهی بهاءالله، تعالیم دوازدهگانه
| داعیان =
| فرقهها =
| شاخهها =بابیت| رهبر/امام کنونی =بیت العدل اعظم
| رهبران/امامان =بهاءالله،عبدالبهاء،شوقی افندی
| آئینها =
'''بهائیه''' نام فرقهای است که پس از مرگ باب، توسط یکی از پیروان او به نام [[میرزا حسینعلی نوری]] شکل گرفتکه در قرن سیزدهم قمری پدید آمد. میرزا حسینعلی از پیروان سید علیمحمد باب بود که پس از درگذشت باب، فرقه بهائیت را پایهگذاری کرد. پس از بهاءالله، پسرش عباس افندی معروف به عبدالبهاء و سپس شوقی افندی، نوه دختری عبدالبهاء رهبریِ بهائیت را بهعهده گرفتند. <ref>ویکی شیعه</ref> پس از شوقی این فرقه با ادعای ظهور مظهر الهی جدید، در تقابل آشکار با اسلام و اصول آن قرار دارد و تلاش کرده با شعارهایی نظیر وحدت عالم انسانی، چهرهای جهانی از خود ارائه دهد.<ref>کتاب «بهائیت» نوشته دکتر فصلنامه بهائی شناسی،دکتر رسول جعفریانجعفریان،پاییز و زمستان ۱۳۹۵</ref>
=پیدایش=
و اکنون به نهادی به نام [['''بیتالعدل اعظم''']] (مستقر در حیفا، اسرائیل)
رسید. این گروه، اکثریت بهائیان دنیا را تشکیل میدهد.<ref>کتاب «بهائیت» نوشته دکتر «فصلنامه بهائی شناسی،دکتر رسول جعفریانجعفریان،پاییز و زمستان ۱۳۹۵</ref>
=انشعابات=
3. '''وحدت ادیان و انسانها''':
شعار وحدت عالم انسانی دارند، ولی جعفریان عده ای آن را بیشتر یک ابزار تبلیغاتی میداند میدانند تا یک عقیده الهی اصیل.
4. '''ساختار تشکیلاتی''':
5. '''گرایش به مدرنیته و غرب''':
بهائیان خود را دین آینده معرفی کرده و سعی میکنند با مفاهیم دنیای مدرن (مثل صلح، حقوق بشر، برابری) هماهنگ نشان دهند.
<ref>کتاب «بهائیت» نوشته دکتر فصلنامه بهائی شناسی،دکتر رسول جعفریانجعفریان،پاییز و زمستان ۱۳۹۵</ref>
=پراکندگی جمعیت=
'''بهائیت''' از ایران به دیگر کشورها گسترش یافت و در برخی مناطق مانند آمریکا، هند، کشورهای آفریقایی و اسرائیل تأسیس شد. این گسترش به ویژه با [[حمایتهای استعماری]]، به خصوص [[بریتانیا]]، همراه بود.
بهائیان در برخی شهرهای ایران مانند اصفهان، شیراز، تهران و یزد بیشتر ساکن بودند، اما پس از انقلاب اسلامی ایران، بسیاری از آنها به خارج مهاجرت کردند.<ref>کتاب «بهائیت» نوشته دکتر فصلنامه بهائی شناسی،دکتر رسول جعفریانجعفریان،پاییز و زمستان ۱۳۹۵ </ref>شمار پیروان دین بهائیت در جهان، بیش از ۷ میلیون و ۸۰۰ هزار نفر، برآورد شده است. بر پایهٔ آمارِ سالِ ۲۰۱۰ دانشنامه بریتانیکا، دین بهائیت از جهت پراکندگی در کشورهای جهان، پس از مسیحیت، در جایگاه دوم، جای دارد.<ref>ویکی پدیا </ref>
=منابع تکمیلی=
* [https://bayanbox.ir/info/2152231732200113121/kashfolhyal-j1 کشف الحیل،عبدالحسین آواره]
*[https://www.bahai.org/fa/library/authoritative-texts/bahaullah/kitab-i-iqan/ کتاب ایفان]
*[https://s2.picofile.com/file/7259687197/%D8%AF%D8%A7%D9%86%D9%84%D9%88%D8%AF_%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8_%D8%A8%D9%87%D8%A7%DB%8C%DB%8C%D8%AA_%D8%AF%D8%B1_%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86_%D8%AC%D9%84%D8%AF_%D8%A7%D9%88%D9%84.pdf.html کتاب بهائیت در ایران]
=پانویس=
نویسنده:سعیده رمضانی
* تاریخ فرق و مذاهب اسلامی، رضا برنجکار، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی. 1387. فایل pdf