== '''دروزیه''' = سیرتاریخی ===در زمان حکومت [[الحاكم بامر الله]] (۳۷۵ - ۴۱۱ ق ) ششمین خلیفه [[حکومت فاطمیه|فاطمی]]، گروهی از [[اسماعیلیه|اسماعیلیان]] درباره الحاکم غلو کردند و او را به درجه خدایی رساندند. این گروه پس از مرگ الحاکم بر آن شدند که او غایب شده و روزی به میان مردم باز خواهد گشت.<ref>برنجکار،88</ref> طور کلی میتوان گفت مسلمانانی بودند که عقاید شیعی داشتند و به طوری میتوان می‌توان گفت منشعب از اسماعیلیه بودند ، اما به دلیل فشارهای حکام ضد [[شیعه|شیعی ]] و محیط و شرایط زندگی و جدا ماندن از منابع اصلی اسلامی برخی از عقاید خود را حفظ کرده اما برخی دیگر را متناسب با شرایط زندگی و جامعه ترک کردند.[[پرونده:IMG ۲۰۲۵۰۴۲۳ ۱۴۰۸۵۹.jpg|بندانگشتی|نماد دروزیه]]

== '''دلیل نام گذاری''' == به دلیل انتساب به امام برجسته دروزی ها یعنی محمدبن اسماعیل دروزی به دروزیه معروف شده ، البته برخی * جمال الدین عبدالله تنوخی :پس از حمزه و یارانش تا زمان حاضر چند عالم بزرگ در میان دروزیان ظهور کرده است که بزرگترین آنها خود را موحدون میدانند امیر رسید جمال الدین عبدالله تنوخی است. از او آثار زیادی بر جای مانده است و افراد بسیاری از درسها و این نام گذاری را درست نمیدانند مواعظ او استفاده کرده اند. اخلاق و [[زهد]] مهمترین بعد شخصیتی تنوخی است.<ref>برنجکار،ص91</ref> * شیخ محمد ابوهلال : فرد دیگر شیخ [[محمد ابوهلال]] ملقب به هر حال نمی توان نقش محمد بن اسماعیل را شخی فاضل است که شخصیتی همچون تنوخی داشته است . او شاعری زبردست بوده و اشعاری در این مذهب نادیده گرفت وصف خداوند و پیامبر صلی الله علیه و اله و اهل بیت او عليه السلام و اهل [[عرفان]] سروده است . گفته میشود او نیز آثار متعددی داشته است که اکثر آنها اعم از نثر و نظم از بین رفته است.<ref>برنجکار،ص91</ref>

=== کتاب های مقدس ===[[متون مقدس]] دروزی شامل [[قرآن]] و [[رسائل حکمت]] است. دیگر نوشته‌های قدیمی دروزی شامل رسائل الهند (رسائل هند) و دست‌نوشته‌های از دست‌رفته (یا پنهان شده) مانند المنفرد بذاته و الشریعه الروحانیه و دیگر نوشته‌های تعلیمی و جدلی است.* رسائل الحکمت : این اثر که مهم‌ترین کتاب دروزیان است، متشکل از۱۱۱رساله و در ۶بخش تنظیم شده است. ترتیب رساله‌ها و محتوای آنها در تمام نسخه‌های خطی و چاپی یکسان است. برخی از این رساله‌ها شامل سجلاتی است که در دورۀ الحاکم صادر شده و برخی از سوی [[حمزة بن علی]] خطاب به اشخاص مختلف و برخی هم در تبیین عقاید نوشته شده‌اند. قسمتی از این رساله‌ها از محمد بن [[اسماعیل تمیمی]] و قسمتی دیگر هم از تألیفات سموقی است. نویسندۀ برخی از رساله‌ها نیز نامعلوم است.<ref>خطیب، ص۱۷۳-۱۸۴رساله ها؛ محمد کامل حسین، ص۹۲-۱۰۳</ref>کتاب النُقَط و الدوایر،که در۱۹۰۲ میلادی به کوشش کریستیان فریدریش زیبولد چاپ شد و نویسندۀ آن نامعلوم است.<ref>کتاب النقط و الدوایر، مقدمۀ زیبولد،</ref> === '''اعتقاداتهفت خصلت توحیدی''' === الحاکم بامرالله هفت [[تکلیف‌شرعی]] را از دروزیان برداشت و به جای آن هفت [[خصلت]] [[توحیدی]] بر آنان مقرر کرد.<ref>رسائل الحکمة، ص۷۲،۶۶-انور یاسین و همکاران، ص۳۵۵</ref>عبارتند از: دروزی ها علاقه * [[صدق اللسان]] به جای [[نماز]]، که عبارت است از ایمان و توحید و دلیلی بر توحید الحاکم.<ref>رسائل الحکمة، ص۶۹۹،۳۱۲،۷۸؛ کتاب النقط والدوایر، ص۵۳-۵۵؛</ref> از [[اوقات پنج گانۀ]] نماز هم به حدود پنج گانه تعبیر شده است. <ref>رسائل الحکمة، ص۵۴-۵۶</ref>* حفظ الاخوان به جای زکات، که عبارت است از یاری رساندن به برادران دینی و مراعات آنان از هر نظر.<ref> رسائل الحکمة، ص۲۴۵؛ کتاب النقط والدوایر، ص۵۷؛ نیز انور یاسین و همکاران، ص۳۵۹ </ref>* ترک عبادت عدم و تلاش زیادی برای پنهان نگه داشتن بهتان به جای روزه. هر مذهبی خارج از مذهب توحید، از جمله عقاید خود داشتن تنزیل و تأویل و فروع آنها، عدم به شمار می‌رود.<ref>رسائل الحکمة، ص۵۷-۵۸؛ کتاب النقط والدوایر، ص۵۸</ref>* برائت از ابلیس‌ها و طغیان به جای حج. از [[ناطقان]] و اساس‌ها و ائمه و حجج شرایع ظاهری و همین باعث باطنی به ابلیس تعبیر شده آنها است.<ref>کتاب النقط والدوایر، ص۵۹</ref>* توحید و پرستش الحاکم در هر عصر و زمان به جای [[شهادتین]].<ref> کتاب النقط والدوایر، ص۶۰-۶۱ </ref>* رضا به جای جهاد.* تسلیم امر الحاکم شدن به جای ولایت، که این دو رکن اخیر نتیجۀ ارکان قبلی است و با سایر فرق این دو موحدان از باقی مردم باز شناخته می‌شوند.<ref>رسائل الحکمة، ص۲۵۴، ۳۶۹، ۵۴۷</ref>اما عبدالله نجار بر آن است که اصول شریعت دروزیان همان هفت اصل معروف [[اسلامی]]،یعنی شهادتین، نماز، [[زکات]]، [[روزه]]، [[حج]]، [[جهاد]] و [[ولایت]] است.<ref>عبدالله نجار، ص۹۹</ref> == '''تشکیلات دینی''' ==امروزه دروزیان به دو بخش [[عقّال]] و [[جهّال]] تقسیم می‌شوند.عقال[[روحانیون]] [[پرهیزکاری‌]] که به حقایق [[دینی]] واقف بوده و قادر به خواندن و تفسیر نوشته‌های سرّی و نیز رسائل الحکمة‌ هستند. آنان راهنمای روحانی جهالند و بر مراسم و [[فرایض]] جامعه نظارت می‌کنند.دانشمندترین افراد طبقۀ عقال مرجعیت خاصی در جامعه دارند و مذاهب زندگی مسالمت آمیزی داشته باشند شیخ خوانده می‌شوند.<ref>مرسل نصیر، الموحدون «الدروز» فی الاسلام، ص۹۵-۹۶؛ انور یاسین و همکاران، ص۳۶۹-۳۷۱؛ ابوعزالدین؛ ص۲۲۳-۲۲۴؛ دفتری، ص۲۳۱</ref>جهّال : سایر افراد که بر هوای نفس خود را تسلط ندارند از جرگۀ جهالند.<ref>ابوعزالدین،ص۳۳۶</ref>ورود یک جاهل به جرگۀ عقال موکول به موفقیت وی در امتحانات طولانی در خصوص تطبیق دادن عقاید و رفتار مذهبی‌اش با اوضاع الگوی رفتاری مورد نظر است و شرایط سازگار کنند پس از آن وی دقیقاً باید بر طبق مقررات دین زندگی کند. دروزی ها اجازه چاپ کتاب های <ref>محمد کامل حسین، ص۳۲؛ ابوعزالدین،ص۲۲۳-۲۲۴</ref> چنین کسی اگر معیارهای پذیرفته شده را نادیده بگیرد، از حضورش در [[مجامع]] دینی خود را نمیدادند تا اینکه برخی و از اشتغال او به خواندن رسائل جلوگیری می‌شود. این کتب حالت اِبعاد رد خوانده می‌شود.<ref>ابوعزالدین،ص۲۲۴،حلبی،ص۴۳</ref>  == '''منابع تکمیلی''' ==* جمیل ابوترابی، من هم الموحدون «الدروز» ، دمشق ۱۹۹۸م.* زیدان اتاشی، دروزی‌ها در سال 1250 ه ق در حمله سپاه ابراهیم پاشا به دست عثمانی ها افتاد اسرائیل: سرنوشتی مشترک، ترجمۀ کیومرث جاویدنیا و سجاد سلطانزاده، تهران ۱۳۸۲ش.* امجد عزام، الموحدون الدروز بین الخطا و الصواب، دمشق ۲۰۰۹م.* نجیب عسراوی، المذهب التوحیدی الدرزی، برزیل ۱۹۹۰م.* محمد علی زعبی، الدروز: ظاهرهم و باطنهم، بیروت، ۱۳۷۵ق/۱۹۵۶م* جباره برغوثی، الدیانة الدروزیة، جیزه، مصر، ۲۰۰۹م* فرها دفتری، تاریخ و برای نخستین بار عقاید آنها برملا شد اسماعیلیه، ترجمۀ فریدون بدره‌ای، تهران، ۱۳۷۶ش.* اسطفان بن میخائیل دویهی، تاریخ الازمنة، چاپ پطرس فهد، بیروت بی‌تا. ==پانویس=={{پانویس}} == '''منابع''' =={{منابع}}نویسنده : فاطمه صمدی* آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی، رضا برنجکار، قم: نشر طه، 1387، فایل pdf* کتاب النُقط و الدوایر و هو من کتب الدروز الدینیة، چاپ کریستیان فریدریش زیبولد، کیر شهاین، آلمان: شمر سو، ۱۳۱۹ق/۱۹۰۲م.* دانشنامه جهان اسلام*خطیب،رساله ها؛ محمد کامل* کتاب النقط و الدوایر، مقدمۀ زیبولد