{{جعبه اطلاعات فرقه

| عنوان =دروزیه

| اندازه تصویر =

| توضیح تصویر =

| سیاسی =کمال جنبلاط، ولید جنبلاط

}}

در زمان حکومت [[الحاكم بامر الله]] (۳۷۵ - ۴۱۱ ق ) ششمین خلیفه [[حکومت فاطمیه|فاطمی]]، گروهی از [[اسماعیلیه|اسماعیلیان]] درباره الحاکم غلو کردند و او را به درجه خدایی رساندند. این گروه پس از مرگ الحاکم بر آن شدند که او غایب شده و روزی به میان مردم باز خواهد گشت.<ref>برنجکار،88</ref> طور کلی میتوان گفت مسلمانانی بودند که عقاید شیعی داشتند و به طوری می‌توان گفت منشعب از اسماعیلیه بودند ، اما به دلیل فشارهای حکام ضد [[شیعه|شیعی]] و محیط و شرایط زندگی و جدا ماندن از منابع اصلی اسلامی برخی از عقاید خود را حفظ کرده اما برخی دیگر را متناسب با شرایط زندگی و جامعه ترک کردند.

[[پرونده:IMG ۲۰۲۵۰۴۲۳ ۱۴۰۸۵۹.jpg|بندانگشتی|نماد دروزیه]]

== عقاید ==

دروزی ها علاقه و تلاش زیادی برای پنهان نگه داشتن عقاید خود داشتن و همین باعث شده آنها با سایر فرق و مذاهب زندگی مسالمت آمیزی داشته باشند و خود را با اوضاع و شرایط سازگار کنند . دروزی ها اجازه چاپ کتاب های دینی خود را نمیدادند تا اینکه برخی از این کتب در سال 1250 ه ق در حمله سپاه [[ابراهیم پاشا]] به دست عثمانی ها افتاد و برای نخستین بار عقاید آنها برملا شد .از جمله عقاید فرقه دروزی ، یا دست کم عقیده اکثر دروزیان ، [[تناسخ]] میباشند بر این اساس، آنان معتقدند که [[روح]] انسان پس از مرگ و جدا شدن از بدن انسان مرده وارد بدن انسان دیگری میشود از این رو آنان تعدد ارواح را ثابت می دانند و معتقدند کسانی که در زمان حمزه به مسلک دروزی ایمان آورده اند روحشان پس از مرگ در یک دروزی دیگر حلول خواهد کرد. از آنجا که به [[اعتقاد]] دروزیان بدن برای روح به منزله لباس قمیص ) است ، و روح دائما لباسی را کنده لباس دیگری می پوشد، لذا آنها از تناسخ به عنوان [[تقمص]] نام می برند.دروزیان تغییر دین و مذهب را جایز نمی دانند و معتقدند هر کس باید در دین و مذهب خویش باقی بمانند . آنان حتی با مسلمان شدن غیر مسلمان و دروزی شدن غیر دروزی نیز مخالفند دلیل آنان این است که در همه ادیان و مذاهب جوهر توحید وجود دارد و آنها تجليات حقیقت واحدند در نتیجه روی گردانی از مذهب خود را نتیجه [[جهل]] فرد به آیینش میدانند و لذا به همه انسانها توصیه میکنند که در دینشان بیشتر تامل کنند .<ref>برنجکار،89,90</ref><br>

</ref>

الحاکم بامرالله هفت [[تکلیف‌شرعی]] را از دروزیان برداشت و به جای آن هفت [[خصلت]] [[توحیدی]] بر آنان مقرر کرد.<ref>رسائل الحکمة، ص۷۲،۶۶-انور یاسین و همکاران، ص۳۵۵</ref>عبارتند از:

ورود یک جاهل به جرگۀ عقال موکول به موفقیت وی در امتحانات طولانی در خصوص تطبیق دادن عقاید و رفتار مذهبی‌اش با الگوی رفتاری مورد نظر است و پس از آن وی دقیقاً باید بر طبق مقررات دین زندگی کند.<ref>محمد کامل حسین، ص۳۲؛ ابوعزالدین،ص۲۲۳-۲۲۴</ref> چنین کسی اگر معیارهای پذیرفته شده را نادیده بگیرد، از حضورش در [[مجامع]] دینی و از اشتغال او به خواندن رسائل جلوگیری می‌شود. این حالت اِبعاد رد خوانده می‌شود.<ref>ابوعزالدین،ص۲۲۴،حلبی،ص۴۳</ref>

== '''منابع تکمیلی''' ==

== '''منابع''' ==

{{منابع}}

* آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی، رضا برنجکار، قم: نشر طه، 1387، فایل pdf

* کتاب النُقط و الدوایر و هو من کتب الدروز الدینیة، چاپ کریستیان فریدریش زیبولد، کیر شهاین، آلمان: شمر سو، ۱۳۱۹ق/۱۹۰۲م.