مکتب اشعری: تفاوت بین نسخهها
Motaghizade (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «==تعریف== اشعریه یا اَشاعِره، نامی است که بر پیروان مکتب کلامی ابوالحسن علی...» ایجاد کرد) |
Motaghizade (بحث | مشارکتها) (←منابع) |
||
| (۸ نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
==تعریف== | ==تعریف== | ||
| − | اشعریه یا اَشاعِره، نامی است که بر پیروان | + | اشعریه یا اَشاعِره، نامی است که بر پیروان مکتب کلامی [[ابوالحسن علی بن اسماعیل اشعری]] گفته میشود. اشاعره در معنای عام به سنتگرایان یا اهل سنت و جماعت گفته میشود، یعنی آنان که در برابر خردگرایان معتزلی، بر نقل (قرآن و سنت) تأکید میورزند |
| − | و نقل را بر عقل ترجیح میدهند. | + | و نقل را بر عقل ترجیح میدهند.<ref>ویکی پدیا</ref> |
| − | ابوالحسن اشعری بر خلاف قدمای اهل حدیث مانند احمد بن حنبل - بحث و استدلال و به کار بردن منطق را در اصول دین جایز شمرد و از قرآن و سنت بر مدعای خود دلیل آورد. او کتابی به نام «رسالة فی استحسان الخوض فی علم الکلام» نوشتهاست. | + | |
| − | اینجا بود که اهل الحدیث دو دسته شدند: «اشاعره» یعنی پیروان ابوالحسن اشعری که کلام و تکلم را جایز میشمارند، و «حنابله» یعنی تابعان احمد بن حنبل که آن را حرام میدانند. در درسهای منطق گفتیم که ابن تیمیه حنبلی کتابی در تحریم منطق و کلام نوشتهاست. | + | ابوالحسن اشعری بر خلاف قدمای اهل حدیث مانند احمد بن حنبل - بحث و استدلال و به کار بردن منطق را در اصول دین جایز شمرد و از قرآن و سنت بر مدعای خود دلیل آورد. او کتابی به نام «رسالة فی استحسان الخوض فی علم الکلام» نوشتهاست. اینجا بود که اهل الحدیث دو دسته شدند: «اشاعره» یعنی پیروان ابوالحسن اشعری که کلام و تکلم را جایز میشمارند، و «حنابله» یعنی تابعان احمد بن حنبل که آن را حرام میدانند. در درسهای منطق گفتیم که ابن تیمیه حنبلی کتابی در تحریم منطق و کلام نوشتهاست.<ref>ویکی پدیا</ref> |
| + | |||
| + | == پانویس== | ||
| + | {{پانویس}} | ||
| + | |||
| + | ==منابابع== | ||
| + | |||
| + | [https://www.google.com/url?sa=t&source=web&rct=j&opi=89978449&url=https://fa.wikipedia.org/wiki/%25D8%25A7%25D8%25B4%25D8%25A7%25D8%25B9%25D8%25B1%25D9%2587%23:~:text%3D%25D8%25A7%25D9%258E%25D8%25B4%25D8%25A7%25D8%25B9%25D9%2590%25D8%25B1%25D9%2587%25D8%258C%2520%25D9%2586%25D8%25A7%25D9%2585%25DB%258C%2520%25D8%25A7%25D8%25B3%25D8%25AA%2520%25DA%25A9%25D9%2587%2520%25D8%25A8%25D8%25B1,%25D8%25B1%25D8%25A7%2520%25D8%25A8%25D8%25B1%2520%25D8%25B9%25D9%2582%25D9%2584%2520%25D8%25AA%25D8%25B1%25D8%25AC%25DB%258C%25D8%25AD%2520%25D9%2585%25DB%258C%25E2%2580%258C%25D8%25AF%25D9%2587%25D9%2586%25D8%25AF.&ved=2ahUKEwidiO2PwoWNAxWXSaQEHcGPAQgQFnoECBsQBQ&usg=AOvVaw0dus4t5eeEiA5_36v5xqHG پایگاه ویکی پدیا، مکتب اشعری] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۹:۳۲
تعریف
اشعریه یا اَشاعِره، نامی است که بر پیروان مکتب کلامی ابوالحسن علی بن اسماعیل اشعری گفته میشود. اشاعره در معنای عام به سنتگرایان یا اهل سنت و جماعت گفته میشود، یعنی آنان که در برابر خردگرایان معتزلی، بر نقل (قرآن و سنت) تأکید میورزند و نقل را بر عقل ترجیح میدهند.[۱]
ابوالحسن اشعری بر خلاف قدمای اهل حدیث مانند احمد بن حنبل - بحث و استدلال و به کار بردن منطق را در اصول دین جایز شمرد و از قرآن و سنت بر مدعای خود دلیل آورد. او کتابی به نام «رسالة فی استحسان الخوض فی علم الکلام» نوشتهاست. اینجا بود که اهل الحدیث دو دسته شدند: «اشاعره» یعنی پیروان ابوالحسن اشعری که کلام و تکلم را جایز میشمارند، و «حنابله» یعنی تابعان احمد بن حنبل که آن را حرام میدانند. در درسهای منطق گفتیم که ابن تیمیه حنبلی کتابی در تحریم منطق و کلام نوشتهاست.[۲]