قدریه: تفاوت بین نسخه‌ها

از تاریخ‌نما
پرش به: ناوبری، جستجو
جز (قدریه)
 
(۴۴ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
== '''قدریه''' ==
+
{{جعبه اطلاعات فرقه
مقصود از قدریه گروهی است که کارهای اختیاری انسان (به ویژه گناهان او) را از قلمرو مشیت و قدرت الهی خارج نمود.قدریه منسوب به «قدر» به معنی «تقدیر» و «تاء» آخر کلمه (که در فارسی هاء خوانده می‌شود)، نشانه انتساب به طائفه‌ای خاص به نام «طایفه قدریه» است.
+
| عنوان            =قدریه
 +
| تصویر            =11544625190116121943013322715719397544.jpg
 +
| اندازه تصویر    =
 +
| توضیح تصویر      =
 +
|مؤسس              =سوسن‌نصرانی،معبد‌جهنی
 +
| سال تأسیس        =تاریخ دقیق ظهور آنان روشن نیست،ولی قدر مسلم این است که در نیمه دوم قرن نخست هجری این فرقه مطرح بوده و فعالیت داشته است.
 +
| قدمت            =
 +
| گرایش            =تسنن
 +
| گستره جغرافیایی  =
 +
| شهرهای مهم      =
 +
| زیارتگاه‌ها      =
 +
| وقایع مهم        =
 +
| حکومت‌ها          =
 +
| علل پیدایش      =
 +
| نام‌های دیگر      =
 +
| از فرقه‌های      =
 +
| از شاخه‌های  =جبریه
 +
| باورها          =عقیده آنان این بود که افعال اختیاری انسان از دایره‌ی قدر پیشین الهی بیرون است
 +
| داعیان          =
 +
| فرقه‌ها          =
 +
| شاخه‌ها          =
 +
| رهبر/امام کنونی    =
 +
| رهبران/امامان    =
 +
| آئین‌ها        =
 +
| کتاب‌های مهم      =
 +
| وضعیت            =
 +
| تاریخ انقراض    =
 +
| تعداد پیروان    =
 +
| مؤسسات          =
 +
| مذهبی            =
 +
| اجتماعی          =
 +
| سیاسی            =
 +
}}
  
 +
{{تاریخ فرق و مذاهب اسلامی}}
 +
 +
مقصود از قدریه گروهی است که کارهای اختیاری انسان (به ویژه گناهان او) را از قلمرو مشیت و قدرت الهی خارج نمود.قدریه منسوب به «قدر» به معنی [[تقدیر]] و «تاء» آخر کلمه (که در فارسی هاء خوانده می‌شود)، نشانه انتساب به طائفه‌ای خاص به نام «طایفه قدریه» است.
  
 
== '''پیدایش''' ==
 
== '''پیدایش''' ==
در این زمان، عده‌ای از مسلمانان در برابر قول به قضاء و قدر حتمی، که مستلزم نوعی جبر است، برای انسان، در برخی از اعمالش قائل به قدرت و استطاعت ایجاد فعل یعنی اختیار شدند و از سوی مخالفانشان قدریه نام گرفتند. ولی آنها خود این نام را نپسندیدند؛ زیرا آن را نوعی توهین تلقی کردند و شایسته مخالفان خود دانستند و آنها را قدریه نام نهادند<ref>جهانگیری،ص۴</ref>.
+
در این زمان، عده‌ای از [[اسلام|مسلمانان]] در برابر قول به قضاء و قدر حتمی، که مستلزم نوعی جبر است، برای انسان، در برخی از اعمالش قائل به قدرت و استطاعت ایجاد فعل یعنی اختیار شدند و از سوی مخالفانشان قدریه نام گرفتند. ولی آنها خود این نام را نپسندیدند؛ زیرا آن را نوعی توهین تلقی کردند و شایسته مخالفان خود دانستند و آنها را قدریه نام نهادند<ref>جهانگیری،ص۴</ref>.
  
این احتمال به نظر قوی می‌نماید که حرکت قدریه اولین بار در عراق ، در شهر بصره ، که در آن روزگار محل برخورد تمدنها و تلاقی افکار بوده پیدا شده و از آنجا به سایر نقاط راه یافته.اما عده‌ای برآنند که این حرکت در شام پیدا شده و لاهوت مسیحیت در پیدایش و یا پرورش و گسترش آن مؤثر افتاده است<ref>جهانگیری،ص۴و۵</ref>.
+
این احتمال به نظر قوی می‌نماید که حرکت قدریه اولین بار در [[عراق]] ، در شهر بصره ، که در آن روزگار محل برخورد تمدنها و تلاقی افکار بوده‌است پیدا‌شده و از آنجا به سایر نقاط راه یافته.اما عده‌ای برآنند که این حرکت در [[شام]] پیدا شده و لاهوت مسیحیت در پیدایش و یا پرورش و گسترش آن مؤثر افتاده‌است<ref>جهانگیری،ص۴و۵</ref>.
 +
 
 +
 
 +
===قدریان نخستین و معتزله===
 +
قدریه اگر چه پدران فکری معتزله‌اند، اما خود معتزلی نبودند چرا که اولا؛ مؤسس آنها به روایتی سوسن نصرانی و به روایتی دیگر [[معبد جهنی]] است در صورتی که بنیانگذار [[معتزله]] بنا بر مشهور، [[واصل بن عطاء]] است<ref>الملل و نحل،ص۶۴</ref>.
 +
 
 +
ثانیا؛ قدریان به اصل «منزلة بین المنزلتین» (اینکه مرتکب کبیره نه مومن است و نه کافر) معتقد نبوده‌اند بلکه [[غیلان]]، که از بزرگان قدریه است به نوعی ارجاء عقیده داشته است. در صورتی که اصل مذکور ابداع واصل بن عطا و پیروانش است تا آنجا که واصل پس از بیان این اصل، از حلقه شاگردان استادش [[حسن بصری]] جدا شد و با این گفته حسن: «اعتزل عنا واصل؛ واصل از ما کناره گرفت» او و پیروانش [[معتزله]] نامیده شدند<ref>الملل و نحل،ص۶۴</ref>.
 +
 
 +
ثالثا؛ تسمیه این فرقه به قدریه خود دلیل روشنی است بر اینکه مسئله اساسی آنها قدر بوده، در صورتی که بنابر مشهور مسئله اساسی [[معتزله]] «اصل منزلة بین المنزلتین» است<ref>جهانگیری،ص۵</ref>.
  
 
== '''اشخاص مهم''' ==
 
== '''اشخاص مهم''' ==
برخی منابع نخستین قدری یعنی سوسن نصرانی از اهالی عراق بوده است کسانی هم که نخستین قدری را معبد جهنی میدانند معتقدند که او قول به قدر را در بصره ظاهر ساخته است<ref>الملل و نحل،ص۶۴</ref>.
+
برخی منابع نخستین قدری یعنی [[سوسن نصرانی]] از اهالی عراق بوده‌است کسانی هم که نخستین قدری را [[معبد جهنی]] میدانند معتقدند که او قول به قدر را در بصره ظاهر ساخته‌است<ref>الملل و نحل،ص۶۴</ref>.
  
 
== '''دولت های مهم''' ==
 
== '''دولت های مهم''' ==
 
ندارد
 
ندارد
 +
 +
 +
== '''انشعابات''' ==
 +
ندارد.
  
  
  
 
== '''عقاید مهم''' ==
 
== '''عقاید مهم''' ==
قدریه نخستین همان مرجئه قدریه هستند که دو اعتقاد مهم داشته اند اعتقاد به ارجاء و اعتقاد به تفویض و نفی تقدیر الهی است مهمترین افراد این گروه معبد جهنی و غیلان دمشقی است<ref>برنجکار،ص۳۰</ref>.
+
قدریه نخستین همان [[مرجئه]] قدریه هستند که دو اعتقاد مهم داشته‌اند اعتقاد به ارجاء و اعتقاد به تفویض و نفی تقدیر الهی است مهمترین افراد این گروه معبد جهنی و غیلان دمشقی است<ref>برنجکار،ص۳۰</ref>.
 +
 
  
قدریه نخستین همان مرجئه قدریه هستند که یکی از فرقه های مرجئه به شمار میروند. اینان دو اعتقاد مهم داشته اند یکی اعتقاد به ارجاء و دیگری اعتقاد به تفویض و نفی تقدیر الهی در افعال انسان غیلان دمشقی، محمد بن شبیب ، ابی شمر صالحی و خالدی جزو این فرقه ذکر شده اند<ref>برنجکار،ص۲۷</ref>.
+
که مخالفان ظلم و جور [[اموی]] که قدریان نخستین نیز از آنها بودند برای مقابله با امویان قضا و قدر الهی را لااقل به گونه‌ای که [[معاویه]] و [[امویان]] آن را تفسیر میکردند و لازمه [[تقدیر الهی]] را مجبور بودن انسان می‌دانستند، منکر شوند<ref>برنجکار، ص۲۸</ref>.
  
که مخالفان ظلم و جور اموی که قدریان نخستین نیز از آنها بودند برای مقابله با امویان قضا و قدر الهی را لااقل به گونه ای که معاویه و امویان آن را تفسیر میکردند و لازمه تقدیر الهی را مجبور بودن انسان می دانستند، منکر شوند<ref>برنجکار،ص۲۸</ref>.
 
  
== '''منابع تکمیلی''' ==
+
===فرق قدریه===
۱ ابن کمال پاشا شمس الدین خمس رسائل في الفرق والمذاهب قاهره اسکندریه دارالسلام ۱۴۲۵ق. اول.
+
[[ابن کمال پاش]]ا، شیخ الاسلام [[خلافت عثمانی]] در فاصله ۹۳۲ تا ۹۴۰ هـ ق، برای قدریه ۱۲ فرقه ذکر کرده که بنظر می‌رسد این فرق غیر از فرقه قدریه مورد بحث ماست که در اینجا به چند مورد از آنها اشاره می‌کنیم:<ref>ویکی فقه</ref>
 +
 
 +
۱-[[احمدیه]] : [[عدالت]] خداوند اقتضا می‌کند که سرنوشت بندگانش به دست خود آنان داده شود و آنان از حیطه مشیت، علم و [[قضاء]] و [[قدر الهی]] بیرون باشند.
 +
 
 +
۲-[[ثنویه]] : اعمال نیک از [[خداوند]] و اعمال شر از [[شیطان]] و انسانهاست، اعمال نیک انسان به واسطه روح لاهوت  و اعمال ناپسندش با روح شیطانی انجام می‌شود.
 +
 
 +
۳-[[معتزله]] : [[خداوند]] برای مخلوقاتش فقط خیر را مقدر کرده پس نباید بگوییم: «او شر را مقدر کرده یا نکرده» چرا که اگر چنین سخنی بگوییم به خداوند نسبت ظلم داده‌ایم.
 +
 
 +
۴-[[کیسانیه]] : آنچه را که انسانها انجام می‌دهند نباید به [[خداوند]] یا خود آنها نسبت داد، و معلوم نیست که خداوند انسانها را بخاطر اعمالشان عقاب و عذاب کند یا پاداش دهد.
 +
 
 +
== '''پراکندگی جمعیت''' ==
 +
ندارد.
 +
 
  
۲- بغدادی عبد القاهر بن طاهر، الفرق بين الفرق تصحیح محمد محیی الدین قاهره مكتبة محمد على صبیح و اولاده.
 
  
 +
== '''منابع تکمیلی''' ==
 +
# ابن کمال پاشا شمس الدین خمس رسائل في الفرق والمذاهب قاهره اسکندریه دارالسلام ۱۴۲۵ق. اول.
 +
# بغدادی عبد القاهر بن طاهر، الفرق بين الفرق تصحیح محمد محیی الدین قاهره مكتبة محمد على صبیح و اولاده.
  
 
== '''پانویس''' ==
 
== '''پانویس''' ==
سطر ۳۵: سطر ۹۶:
  
 
==منابع==
 
==منابع==
 +
نویسنده:حانیه محمدی
 +
 
* مقاله «قدریان نخستین» از محسن جهانگیری، چاپ در مجموعه مقالات محسن جهانگیری، انتشارات حكمت، تهران، چاپ اوّل، 1383 ش، از ص58ـ89.
 
* مقاله «قدریان نخستین» از محسن جهانگیری، چاپ در مجموعه مقالات محسن جهانگیری، انتشارات حكمت، تهران، چاپ اوّل، 1383 ش، از ص58ـ89.
 
* [https://fa.wikifeqh.ir/%D9%82%D8%AF%D8%B1%DB%8C%D9%87 ویکی فقه]
 
* [https://fa.wikifeqh.ir/%D9%82%D8%AF%D8%B1%DB%8C%D9%87 ویکی فقه]
 
* [https://fa.m.wikipedia.org/wiki/%D9%82%D8%AF%D8%B1%DB%8C%D9%87#:~:text=%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%86%E2%80%8C%D8%A8%D8%A7%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%86%20(%D8%A8%D9%87%20%D8%B9%D8%B1%D8%A8%DB%8C%3A%20%D9%82%D9%8E%D8%AF%D9%8E%D8%B1%DB%8C%D9%87),%D9%85%DA%AF%D8%B1%20%D8%A8%D8%B9%D8%AF%20%D8%A7%D8%B2%20%D9%88%D9%82%D9%88%D8%B9%20%D8%A2%D9%86. ویکی پدیا]
 
* [https://fa.m.wikipedia.org/wiki/%D9%82%D8%AF%D8%B1%DB%8C%D9%87#:~:text=%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%86%E2%80%8C%D8%A8%D8%A7%D9%88%D8%B1%D8%A7%D9%86%20(%D8%A8%D9%87%20%D8%B9%D8%B1%D8%A8%DB%8C%3A%20%D9%82%D9%8E%D8%AF%D9%8E%D8%B1%DB%8C%D9%87),%D9%85%DA%AF%D8%B1%20%D8%A8%D8%B9%D8%AF%20%D8%A7%D8%B2%20%D9%88%D9%82%D9%88%D8%B9%20%D8%A2%D9%86. ویکی پدیا]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲ سپتامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۳۴

قدریه
11544625190116121943013322715719397544.jpg
اطلاعات کلی
مؤسس سوسن‌نصرانی،معبد‌جهنی
سال تأسیس تاریخ دقیق ظهور آنان روشن نیست،ولی قدر مسلم این است که در نیمه دوم قرن نخست هجری این فرقه مطرح بوده و فعالیت داشته است.
گرایش تسنن
اطلاعات دینی
از شاخه‌های جبریه
باورها عقیده آنان این بود که افعال اختیاری انسان از دایره‌ی قدر پیشین الهی بیرون است


فرق و مذاهب اسلامی
اهل سنت
معتزله
اهل حدیث
اشاعره
ماتریدیه
وهابیت
اباضیه
قدریه
شیعه
امامیه
زیدیه
اسماعیلیه
ناووسیه
غلات
اهل حق
دروزیه
نصیریه
شیخیه
بابیت
بهائیت

مقصود از قدریه گروهی است که کارهای اختیاری انسان (به ویژه گناهان او) را از قلمرو مشیت و قدرت الهی خارج نمود.قدریه منسوب به «قدر» به معنی تقدیر و «تاء» آخر کلمه (که در فارسی هاء خوانده می‌شود)، نشانه انتساب به طائفه‌ای خاص به نام «طایفه قدریه» است.

پیدایش

در این زمان، عده‌ای از مسلمانان در برابر قول به قضاء و قدر حتمی، که مستلزم نوعی جبر است، برای انسان، در برخی از اعمالش قائل به قدرت و استطاعت ایجاد فعل یعنی اختیار شدند و از سوی مخالفانشان قدریه نام گرفتند. ولی آنها خود این نام را نپسندیدند؛ زیرا آن را نوعی توهین تلقی کردند و شایسته مخالفان خود دانستند و آنها را قدریه نام نهادند[۱].

این احتمال به نظر قوی می‌نماید که حرکت قدریه اولین بار در عراق ، در شهر بصره ، که در آن روزگار محل برخورد تمدنها و تلاقی افکار بوده‌است پیدا‌شده و از آنجا به سایر نقاط راه یافته.اما عده‌ای برآنند که این حرکت در شام پیدا شده و لاهوت مسیحیت در پیدایش و یا پرورش و گسترش آن مؤثر افتاده‌است[۲].


قدریان نخستین و معتزله

قدریه اگر چه پدران فکری معتزله‌اند، اما خود معتزلی نبودند چرا که اولا؛ مؤسس آنها به روایتی سوسن نصرانی و به روایتی دیگر معبد جهنی است در صورتی که بنیانگذار معتزله بنا بر مشهور، واصل بن عطاء است[۳].

ثانیا؛ قدریان به اصل «منزلة بین المنزلتین» (اینکه مرتکب کبیره نه مومن است و نه کافر) معتقد نبوده‌اند بلکه غیلان، که از بزرگان قدریه است به نوعی ارجاء عقیده داشته است. در صورتی که اصل مذکور ابداع واصل بن عطا و پیروانش است تا آنجا که واصل پس از بیان این اصل، از حلقه شاگردان استادش حسن بصری جدا شد و با این گفته حسن: «اعتزل عنا واصل؛ واصل از ما کناره گرفت» او و پیروانش معتزله نامیده شدند[۴].

ثالثا؛ تسمیه این فرقه به قدریه خود دلیل روشنی است بر اینکه مسئله اساسی آنها قدر بوده، در صورتی که بنابر مشهور مسئله اساسی معتزله «اصل منزلة بین المنزلتین» است[۵].

اشخاص مهم

برخی منابع نخستین قدری یعنی سوسن نصرانی از اهالی عراق بوده‌است کسانی هم که نخستین قدری را معبد جهنی میدانند معتقدند که او قول به قدر را در بصره ظاهر ساخته‌است[۶].

دولت های مهم

ندارد


انشعابات

ندارد.


عقاید مهم

قدریه نخستین همان مرجئه قدریه هستند که دو اعتقاد مهم داشته‌اند اعتقاد به ارجاء و اعتقاد به تفویض و نفی تقدیر الهی است مهمترین افراد این گروه معبد جهنی و غیلان دمشقی است[۷].


که مخالفان ظلم و جور اموی که قدریان نخستین نیز از آنها بودند برای مقابله با امویان قضا و قدر الهی را لااقل به گونه‌ای که معاویه و امویان آن را تفسیر میکردند و لازمه تقدیر الهی را مجبور بودن انسان می‌دانستند، منکر شوند[۸].


فرق قدریه

ابن کمال پاشا، شیخ الاسلام خلافت عثمانی در فاصله ۹۳۲ تا ۹۴۰ هـ ق، برای قدریه ۱۲ فرقه ذکر کرده که بنظر می‌رسد این فرق غیر از فرقه قدریه مورد بحث ماست که در اینجا به چند مورد از آنها اشاره می‌کنیم:[۹]

۱-احمدیه : عدالت خداوند اقتضا می‌کند که سرنوشت بندگانش به دست خود آنان داده شود و آنان از حیطه مشیت، علم و قضاء و قدر الهی بیرون باشند.

۲-ثنویه : اعمال نیک از خداوند و اعمال شر از شیطان و انسانهاست، اعمال نیک انسان به واسطه روح لاهوت و اعمال ناپسندش با روح شیطانی انجام می‌شود.

۳-معتزله : خداوند برای مخلوقاتش فقط خیر را مقدر کرده پس نباید بگوییم: «او شر را مقدر کرده یا نکرده» چرا که اگر چنین سخنی بگوییم به خداوند نسبت ظلم داده‌ایم.

۴-کیسانیه : آنچه را که انسانها انجام می‌دهند نباید به خداوند یا خود آنها نسبت داد، و معلوم نیست که خداوند انسانها را بخاطر اعمالشان عقاب و عذاب کند یا پاداش دهد.

پراکندگی جمعیت

ندارد.


منابع تکمیلی

  1. ابن کمال پاشا شمس الدین خمس رسائل في الفرق والمذاهب قاهره اسکندریه دارالسلام ۱۴۲۵ق. اول.
  2. بغدادی عبد القاهر بن طاهر، الفرق بين الفرق تصحیح محمد محیی الدین قاهره مكتبة محمد على صبیح و اولاده.

پانویس

  1. جهانگیری،ص۴
  2. جهانگیری،ص۴و۵
  3. الملل و نحل،ص۶۴
  4. الملل و نحل،ص۶۴
  5. جهانگیری،ص۵
  6. الملل و نحل،ص۶۴
  7. برنجکار،ص۳۰
  8. برنجکار، ص۲۸
  9. ویکی فقه


منابع

نویسنده:حانیه محمدی

  • مقاله «قدریان نخستین» از محسن جهانگیری، چاپ در مجموعه مقالات محسن جهانگیری، انتشارات حكمت، تهران، چاپ اوّل، 1383 ش، از ص58ـ89.
  • ویکی فقه
  • ویکی پدیا