دروزیه: تفاوت بین نسخهها
(←منابع) |
|||
| (۱۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | |||
{{جعبه اطلاعات فرقه | {{جعبه اطلاعات فرقه | ||
| عنوان =دروزیه | | عنوان =دروزیه | ||
| − | + | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
| توضیح تصویر = | | توضیح تصویر = | ||
| − | |مؤسس = | + | |مؤسس = محمدبن اسماعیل |
| سال تأسیس = | | سال تأسیس = | ||
| − | | قدمت = | + | | قدمت = قرن پنجم هجری |
| گرایش = | | گرایش = | ||
| − | | گستره جغرافیایی = | + | | گستره جغرافیایی = مصر،سوریه،لبنان |
| شهرهای مهم = | | شهرهای مهم = | ||
| زیارتگاهها = | | زیارتگاهها = | ||
| وقایع مهم = | | وقایع مهم = | ||
| − | | حکومتها = | + | | حکومتها =آل معن،شهابیان |
| − | | علل پیدایش = | + | | علل پیدایش =اعتقاد به الوهیت الحاکم بامرالله (ششمین خلیفه فاطمی |
| − | | نامهای دیگر = | + | | نامهای دیگر = موحدون |
| از فرقههای = | | از فرقههای = | ||
| − | | از شاخههای = | + | | از شاخههای = اسماعیلیان |
| باورها = | | باورها = | ||
| − | | داعیان = | + | | داعیان =محمد بن اسماعیل درزی، الاخرم و حمزة بن علی زوزنی |
| فرقهها = | | فرقهها = | ||
| شاخهها = | | شاخهها = | ||
| سطر ۲۵: | سطر ۲۴: | ||
| رهبران/امامان = | | رهبران/امامان = | ||
| آئینها = | | آئینها = | ||
| − | | کتابهای مهم = | + | | کتابهای مهم = رسائل حمکت،کتاب النُقَط و الدوایر |
| − | | وضعیت = | + | | وضعیت =فعال |
| تاریخ انقراض = | | تاریخ انقراض = | ||
| − | | تعداد پیروان = | + | | تعداد پیروان = حدود یک میلیون نفر |
| − | | مؤسسات = | + | | مؤسسات =الحزب التقدمی الاشتراکی |
| − | | مذهبی = | + | | مذهبی =شیخ نعیم حسین |
| اجتماعی = | | اجتماعی = | ||
| − | | سیاسی = | + | | سیاسی =کمال جنبلاط، ولید جنبلاط |
}} | }} | ||
| − | + | == '''پیدایش''' == | |
| − | + | این [[فرقه]] در مصر پدید آمد و در [[سوریه]] رشد کرد و بعدها در لبنان نیز پیروانی یافت و هم اینک پیروان [[مذهب]] دروزی در کشورهای سوریه و لبنان زندگی میکنند طبق آماری که در اواسط قرن بیستم گرفته شده جمعیت دروزیان در حدود دویست هزار نفر بر آورد می شود.<ref>برنجکار،88</ref> | |
| − | == | ||
| − | |||
| − | |||
| − | + | === سیرتاریخی === | |
| + | در زمان حکومت [[الحاكم بامر الله]] (۳۷۵ - ۴۱۱ ق ) ششمین خلیفه [[حکومت فاطمیه|فاطمی]]، گروهی از [[اسماعیلیه|اسماعیلیان]] درباره الحاکم غلو کردند و او را به درجه خدایی رساندند. این گروه پس از مرگ الحاکم بر آن شدند که او غایب شده و روزی به میان مردم باز خواهد گشت.<ref>برنجکار،88</ref> طور کلی میتوان گفت مسلمانانی بودند که عقاید شیعی داشتند و به طوری میتوان گفت منشعب از اسماعیلیه بودند ، اما به دلیل فشارهای حکام ضد [[شیعه|شیعی]] و محیط و شرایط زندگی و جدا ماندن از منابع اصلی اسلامی برخی از عقاید خود را حفظ کرده اما برخی دیگر را متناسب با شرایط زندگی و جامعه ترک کردند. | ||
| + | [[پرونده:IMG ۲۰۲۵۰۴۲۳ ۱۴۰۸۵۹.jpg|بندانگشتی|نماد دروزیه]] | ||
== علت نامگذاری == | == علت نامگذاری == | ||
به دلیل انتساب به امام برجسته [[دروزی]] ها یعنی محمدبن اسماعیل دروزی به دروزیه معروف شده ، البته برخی از آنها خود را [[موحدون]] میدانند و این نام گذاری را درست نمیدانند . به هر حال نمی توان نقش [[محمد بن اسماعیل]] را در این مذهب نادیده گرفت . | به دلیل انتساب به امام برجسته [[دروزی]] ها یعنی محمدبن اسماعیل دروزی به دروزیه معروف شده ، البته برخی از آنها خود را [[موحدون]] میدانند و این نام گذاری را درست نمیدانند . به هر حال نمی توان نقش [[محمد بن اسماعیل]] را در این مذهب نادیده گرفت . | ||
| + | {{تاریخ فرق و مذاهب اسلامی}} | ||
| + | |||
| + | === اشخاص مهم === | ||
| + | * محمد بن اسماعیل :مشهور است که مؤسس فرقه دروزی فردی به نام درزی بوده است. درزی به معنی [[خیاط]] است و گفته شده است که نام اصلی درزی ، محمد بن اسماعیل ملقب به نشتکین بوده است و احتمالا به دلیل شغلش به درزی مشهور شده است. درزی ایرانی الاصل و پیرو مذهب اسماعیلی بود. او در سال ۴۰۸ ق - به [[مصر]] رفت و با حمزه بن علی زوزنی که ایرانی الاصل و از مقربان الحاکم بود طرح دوستی ریخت و به یاری او به دربار الحاکم راه یافت . سپس مذهب دروزی را با کمک حمزه و حمایت الحاکم پایه ریزی کرد و کتابی در این باره نوشت و به تبلیغ این مذهب در قاهره پرداخت.<ref>برنجکار،ص88</ref> | ||
| + | |||
| + | * جمال الدین عبدالله تنوخی :پس از حمزه و یارانش تا زمان حاضر چند عالم بزرگ در میان دروزیان ظهور کرده است که بزرگترین آنها امیر رسید جمال الدین عبدالله تنوخی است. از او آثار زیادی بر جای مانده است و افراد بسیاری از درسها و مواعظ او استفاده کرده اند. اخلاق و [[زهد]] مهمترین بعد شخصیتی تنوخی است.<ref>برنجکار،ص91</ref> | ||
| + | * شیخ محمد ابوهلال : فرد دیگر شیخ [[محمد ابوهلال]] ملقب به شخی فاضل است که شخصیتی همچون تنوخی داشته است . او شاعری زبردست بوده و اشعاری در وصف خداوند و پیامبر صلی الله علیه و اله و اهل بیت او عليه السلام و اهل [[عرفان]] سروده است . گفته میشود او نیز آثار متعددی داشته است که اکثر آنها اعم از نثر و نظم از بین رفته است.<ref>برنجکار،ص91</ref> | ||
| + | |||
| + | |||
== عقاید == | == عقاید == | ||
| − | |||
دروزی ها علاقه و تلاش زیادی برای پنهان نگه داشتن عقاید خود داشتن و همین باعث شده آنها با سایر فرق و مذاهب زندگی مسالمت آمیزی داشته باشند و خود را با اوضاع و شرایط سازگار کنند . دروزی ها اجازه چاپ کتاب های دینی خود را نمیدادند تا اینکه برخی از این کتب در سال 1250 ه ق در حمله سپاه [[ابراهیم پاشا]] به دست عثمانی ها افتاد و برای نخستین بار عقاید آنها برملا شد .از جمله عقاید فرقه دروزی ، یا دست کم عقیده اکثر دروزیان ، [[تناسخ]] میباشند بر این اساس، آنان معتقدند که [[روح]] انسان پس از مرگ و جدا شدن از بدن انسان مرده وارد بدن انسان دیگری میشود از این رو آنان تعدد ارواح را ثابت می دانند و معتقدند کسانی که در زمان حمزه به مسلک دروزی ایمان آورده اند روحشان پس از مرگ در یک دروزی دیگر حلول خواهد کرد. از آنجا که به [[اعتقاد]] دروزیان بدن برای روح به منزله لباس قمیص ) است ، و روح دائما لباسی را کنده لباس دیگری می پوشد، لذا آنها از تناسخ به عنوان [[تقمص]] نام می برند.دروزیان تغییر دین و مذهب را جایز نمی دانند و معتقدند هر کس باید در دین و مذهب خویش باقی بمانند . آنان حتی با مسلمان شدن غیر مسلمان و دروزی شدن غیر دروزی نیز مخالفند دلیل آنان این است که در همه ادیان و مذاهب جوهر توحید وجود دارد و آنها تجليات حقیقت واحدند در نتیجه روی گردانی از مذهب خود را نتیجه [[جهل]] فرد به آیینش میدانند و لذا به همه انسانها توصیه میکنند که در دینشان بیشتر تامل کنند .<ref>برنجکار،89,90</ref><br> | دروزی ها علاقه و تلاش زیادی برای پنهان نگه داشتن عقاید خود داشتن و همین باعث شده آنها با سایر فرق و مذاهب زندگی مسالمت آمیزی داشته باشند و خود را با اوضاع و شرایط سازگار کنند . دروزی ها اجازه چاپ کتاب های دینی خود را نمیدادند تا اینکه برخی از این کتب در سال 1250 ه ق در حمله سپاه [[ابراهیم پاشا]] به دست عثمانی ها افتاد و برای نخستین بار عقاید آنها برملا شد .از جمله عقاید فرقه دروزی ، یا دست کم عقیده اکثر دروزیان ، [[تناسخ]] میباشند بر این اساس، آنان معتقدند که [[روح]] انسان پس از مرگ و جدا شدن از بدن انسان مرده وارد بدن انسان دیگری میشود از این رو آنان تعدد ارواح را ثابت می دانند و معتقدند کسانی که در زمان حمزه به مسلک دروزی ایمان آورده اند روحشان پس از مرگ در یک دروزی دیگر حلول خواهد کرد. از آنجا که به [[اعتقاد]] دروزیان بدن برای روح به منزله لباس قمیص ) است ، و روح دائما لباسی را کنده لباس دیگری می پوشد، لذا آنها از تناسخ به عنوان [[تقمص]] نام می برند.دروزیان تغییر دین و مذهب را جایز نمی دانند و معتقدند هر کس باید در دین و مذهب خویش باقی بمانند . آنان حتی با مسلمان شدن غیر مسلمان و دروزی شدن غیر دروزی نیز مخالفند دلیل آنان این است که در همه ادیان و مذاهب جوهر توحید وجود دارد و آنها تجليات حقیقت واحدند در نتیجه روی گردانی از مذهب خود را نتیجه [[جهل]] فرد به آیینش میدانند و لذا به همه انسانها توصیه میکنند که در دینشان بیشتر تامل کنند .<ref>برنجکار،89,90</ref><br> | ||
| − | == کتاب های مقدس == | + | === کتاب های مقدس === |
[[متون مقدس]] دروزی شامل [[قرآن]] و [[رسائل حکمت]] است. دیگر نوشتههای قدیمی دروزی شامل رسائل الهند (رسائل هند) و دستنوشتههای از دسترفته (یا پنهان شده) مانند المنفرد بذاته و الشریعه الروحانیه و دیگر نوشتههای تعلیمی و جدلی است. | [[متون مقدس]] دروزی شامل [[قرآن]] و [[رسائل حکمت]] است. دیگر نوشتههای قدیمی دروزی شامل رسائل الهند (رسائل هند) و دستنوشتههای از دسترفته (یا پنهان شده) مانند المنفرد بذاته و الشریعه الروحانیه و دیگر نوشتههای تعلیمی و جدلی است. | ||
* رسائل الحکمت : این اثر که مهمترین کتاب دروزیان است، متشکل از۱۱۱رساله و در ۶بخش تنظیم شده است. ترتیب رسالهها و محتوای آنها در تمام نسخههای خطی و چاپی یکسان است. برخی از این رسالهها شامل سجلاتی است که در دورۀ الحاکم صادر شده و برخی از سوی [[حمزة بن علی]] خطاب به اشخاص مختلف و برخی هم در تبیین عقاید نوشته شدهاند. قسمتی از این رسالهها از محمد بن [[اسماعیل تمیمی]] و قسمتی دیگر هم از تألیفات سموقی است. نویسندۀ برخی از رسالهها نیز نامعلوم است. | * رسائل الحکمت : این اثر که مهمترین کتاب دروزیان است، متشکل از۱۱۱رساله و در ۶بخش تنظیم شده است. ترتیب رسالهها و محتوای آنها در تمام نسخههای خطی و چاپی یکسان است. برخی از این رسالهها شامل سجلاتی است که در دورۀ الحاکم صادر شده و برخی از سوی [[حمزة بن علی]] خطاب به اشخاص مختلف و برخی هم در تبیین عقاید نوشته شدهاند. قسمتی از این رسالهها از محمد بن [[اسماعیل تمیمی]] و قسمتی دیگر هم از تألیفات سموقی است. نویسندۀ برخی از رسالهها نیز نامعلوم است. | ||
<ref>خطیب، ص۱۷۳-۱۸۴رساله ها؛ محمد کامل حسین، ص۹۲-۱۰۳</ref> | <ref>خطیب، ص۱۷۳-۱۸۴رساله ها؛ محمد کامل حسین، ص۹۲-۱۰۳</ref> | ||
| + | کتاب النُقَط و الدوایر،که در۱۹۰۲ میلادی به کوشش کریستیان فریدریش زیبولد چاپ شد و نویسندۀ آن نامعلوم است.<ref>کتاب النقط و الدوایر، مقدمۀ زیبولد، | ||
| + | </ref> | ||
| − | == '''هفت خصلت توحیدی''' == | + | === '''هفت خصلت توحیدی''' === |
الحاکم بامرالله هفت [[تکلیفشرعی]] را از دروزیان برداشت و به جای آن هفت [[خصلت]] [[توحیدی]] بر آنان مقرر کرد.<ref>رسائل الحکمة، ص۷۲،۶۶-انور یاسین و همکاران، ص۳۵۵</ref>عبارتند از: | الحاکم بامرالله هفت [[تکلیفشرعی]] را از دروزیان برداشت و به جای آن هفت [[خصلت]] [[توحیدی]] بر آنان مقرر کرد.<ref>رسائل الحکمة، ص۷۲،۶۶-انور یاسین و همکاران، ص۳۵۵</ref>عبارتند از: | ||
| سطر ۷۶: | سطر ۸۴: | ||
ورود یک جاهل به جرگۀ عقال موکول به موفقیت وی در امتحانات طولانی در خصوص تطبیق دادن عقاید و رفتار مذهبیاش با الگوی رفتاری مورد نظر است و پس از آن وی دقیقاً باید بر طبق مقررات دین زندگی کند.<ref>محمد کامل حسین، ص۳۲؛ ابوعزالدین،ص۲۲۳-۲۲۴</ref> چنین کسی اگر معیارهای پذیرفته شده را نادیده بگیرد، از حضورش در [[مجامع]] دینی و از اشتغال او به خواندن رسائل جلوگیری میشود. این حالت اِبعاد رد خوانده میشود.<ref>ابوعزالدین،ص۲۲۴،حلبی،ص۴۳</ref> | ورود یک جاهل به جرگۀ عقال موکول به موفقیت وی در امتحانات طولانی در خصوص تطبیق دادن عقاید و رفتار مذهبیاش با الگوی رفتاری مورد نظر است و پس از آن وی دقیقاً باید بر طبق مقررات دین زندگی کند.<ref>محمد کامل حسین، ص۳۲؛ ابوعزالدین،ص۲۲۳-۲۲۴</ref> چنین کسی اگر معیارهای پذیرفته شده را نادیده بگیرد، از حضورش در [[مجامع]] دینی و از اشتغال او به خواندن رسائل جلوگیری میشود. این حالت اِبعاد رد خوانده میشود.<ref>ابوعزالدین،ص۲۲۴،حلبی،ص۴۳</ref> | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
== '''منابع تکمیلی''' == | == '''منابع تکمیلی''' == | ||
| سطر ۹۹: | سطر ۱۰۰: | ||
== '''منابع''' == | == '''منابع''' == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
| + | نویسنده : فاطمه صمدی | ||
* آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی، رضا برنجکار، قم: نشر طه، 1387، فایل pdf | * آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی، رضا برنجکار، قم: نشر طه، 1387، فایل pdf | ||
* کتاب النُقط و الدوایر و هو من کتب الدروز الدینیة، چاپ کریستیان فریدریش زیبولد، کیر شهاین، آلمان: شمر سو، ۱۳۱۹ق/۱۹۰۲م. | * کتاب النُقط و الدوایر و هو من کتب الدروز الدینیة، چاپ کریستیان فریدریش زیبولد، کیر شهاین، آلمان: شمر سو، ۱۳۱۹ق/۱۹۰۲م. | ||
* دانشنامه جهان اسلام | * دانشنامه جهان اسلام | ||
| + | *خطیب،رساله ها؛ محمد کامل | ||
| + | * کتاب النقط و الدوایر، مقدمۀ زیبولد | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ ژوئن ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۱۵
| اطلاعات کلی | |
|---|---|
| مؤسس | محمدبن اسماعیل |
| قدمت | قرن پنجم هجری |
| گستره جغرافیایی | مصر،سوریه،لبنان |
| حکومتها | آل معن،شهابیان |
| علل پیدایش | اعتقاد به الوهیت الحاکم بامرالله (ششمین خلیفه فاطمی |
| نامهای دیگر | موحدون |
| اطلاعات دینی | |
| از شاخههای | اسماعیلیان |
| داعیان | محمد بن اسماعیل درزی، الاخرم و حمزة بن علی زوزنی |
| کتابهای مهم | رسائل حمکت،کتاب النُقَط و الدوایر |
| وضعیت کنونی | |
| وضعیت | فعال |
| تعداد پیروان | حدود یک میلیون نفر |
| مؤسسات | الحزب التقدمی الاشتراکی |
| شخصیتها | |
| مذهبی | شیخ نعیم حسین |
| سیاسی | کمال جنبلاط، ولید جنبلاط |
محتویات
پیدایش
این فرقه در مصر پدید آمد و در سوریه رشد کرد و بعدها در لبنان نیز پیروانی یافت و هم اینک پیروان مذهب دروزی در کشورهای سوریه و لبنان زندگی میکنند طبق آماری که در اواسط قرن بیستم گرفته شده جمعیت دروزیان در حدود دویست هزار نفر بر آورد می شود.[۱]
سیرتاریخی
در زمان حکومت الحاكم بامر الله (۳۷۵ - ۴۱۱ ق ) ششمین خلیفه فاطمی، گروهی از اسماعیلیان درباره الحاکم غلو کردند و او را به درجه خدایی رساندند. این گروه پس از مرگ الحاکم بر آن شدند که او غایب شده و روزی به میان مردم باز خواهد گشت.[۲] طور کلی میتوان گفت مسلمانانی بودند که عقاید شیعی داشتند و به طوری میتوان گفت منشعب از اسماعیلیه بودند ، اما به دلیل فشارهای حکام ضد شیعی و محیط و شرایط زندگی و جدا ماندن از منابع اصلی اسلامی برخی از عقاید خود را حفظ کرده اما برخی دیگر را متناسب با شرایط زندگی و جامعه ترک کردند.
علت نامگذاری
به دلیل انتساب به امام برجسته دروزی ها یعنی محمدبن اسماعیل دروزی به دروزیه معروف شده ، البته برخی از آنها خود را موحدون میدانند و این نام گذاری را درست نمیدانند . به هر حال نمی توان نقش محمد بن اسماعیل را در این مذهب نادیده گرفت .
| فرق و مذاهب اسلامی | |
| اهل سنت | |
| معتزله | |
| اهل حدیث | |
| اشاعره | |
| ماتریدیه | |
| وهابیت | |
| اباضیه | |
| قدریه | |
| شیعه | |
| امامیه | |
| زیدیه | |
| اسماعیلیه | |
| ناووسیه | |
| غلات | |
| اهل حق | |
| دروزیه | |
| نصیریه | |
| شیخیه | |
| بابیت | |
| بهائیت | |
اشخاص مهم
- محمد بن اسماعیل :مشهور است که مؤسس فرقه دروزی فردی به نام درزی بوده است. درزی به معنی خیاط است و گفته شده است که نام اصلی درزی ، محمد بن اسماعیل ملقب به نشتکین بوده است و احتمالا به دلیل شغلش به درزی مشهور شده است. درزی ایرانی الاصل و پیرو مذهب اسماعیلی بود. او در سال ۴۰۸ ق - به مصر رفت و با حمزه بن علی زوزنی که ایرانی الاصل و از مقربان الحاکم بود طرح دوستی ریخت و به یاری او به دربار الحاکم راه یافت . سپس مذهب دروزی را با کمک حمزه و حمایت الحاکم پایه ریزی کرد و کتابی در این باره نوشت و به تبلیغ این مذهب در قاهره پرداخت.[۳]
- جمال الدین عبدالله تنوخی :پس از حمزه و یارانش تا زمان حاضر چند عالم بزرگ در میان دروزیان ظهور کرده است که بزرگترین آنها امیر رسید جمال الدین عبدالله تنوخی است. از او آثار زیادی بر جای مانده است و افراد بسیاری از درسها و مواعظ او استفاده کرده اند. اخلاق و زهد مهمترین بعد شخصیتی تنوخی است.[۴]
- شیخ محمد ابوهلال : فرد دیگر شیخ محمد ابوهلال ملقب به شخی فاضل است که شخصیتی همچون تنوخی داشته است . او شاعری زبردست بوده و اشعاری در وصف خداوند و پیامبر صلی الله علیه و اله و اهل بیت او عليه السلام و اهل عرفان سروده است . گفته میشود او نیز آثار متعددی داشته است که اکثر آنها اعم از نثر و نظم از بین رفته است.[۵]
عقاید
دروزی ها علاقه و تلاش زیادی برای پنهان نگه داشتن عقاید خود داشتن و همین باعث شده آنها با سایر فرق و مذاهب زندگی مسالمت آمیزی داشته باشند و خود را با اوضاع و شرایط سازگار کنند . دروزی ها اجازه چاپ کتاب های دینی خود را نمیدادند تا اینکه برخی از این کتب در سال 1250 ه ق در حمله سپاه ابراهیم پاشا به دست عثمانی ها افتاد و برای نخستین بار عقاید آنها برملا شد .از جمله عقاید فرقه دروزی ، یا دست کم عقیده اکثر دروزیان ، تناسخ میباشند بر این اساس، آنان معتقدند که روح انسان پس از مرگ و جدا شدن از بدن انسان مرده وارد بدن انسان دیگری میشود از این رو آنان تعدد ارواح را ثابت می دانند و معتقدند کسانی که در زمان حمزه به مسلک دروزی ایمان آورده اند روحشان پس از مرگ در یک دروزی دیگر حلول خواهد کرد. از آنجا که به اعتقاد دروزیان بدن برای روح به منزله لباس قمیص ) است ، و روح دائما لباسی را کنده لباس دیگری می پوشد، لذا آنها از تناسخ به عنوان تقمص نام می برند.دروزیان تغییر دین و مذهب را جایز نمی دانند و معتقدند هر کس باید در دین و مذهب خویش باقی بمانند . آنان حتی با مسلمان شدن غیر مسلمان و دروزی شدن غیر دروزی نیز مخالفند دلیل آنان این است که در همه ادیان و مذاهب جوهر توحید وجود دارد و آنها تجليات حقیقت واحدند در نتیجه روی گردانی از مذهب خود را نتیجه جهل فرد به آیینش میدانند و لذا به همه انسانها توصیه میکنند که در دینشان بیشتر تامل کنند .[۶]
کتاب های مقدس
متون مقدس دروزی شامل قرآن و رسائل حکمت است. دیگر نوشتههای قدیمی دروزی شامل رسائل الهند (رسائل هند) و دستنوشتههای از دسترفته (یا پنهان شده) مانند المنفرد بذاته و الشریعه الروحانیه و دیگر نوشتههای تعلیمی و جدلی است.
- رسائل الحکمت : این اثر که مهمترین کتاب دروزیان است، متشکل از۱۱۱رساله و در ۶بخش تنظیم شده است. ترتیب رسالهها و محتوای آنها در تمام نسخههای خطی و چاپی یکسان است. برخی از این رسالهها شامل سجلاتی است که در دورۀ الحاکم صادر شده و برخی از سوی حمزة بن علی خطاب به اشخاص مختلف و برخی هم در تبیین عقاید نوشته شدهاند. قسمتی از این رسالهها از محمد بن اسماعیل تمیمی و قسمتی دیگر هم از تألیفات سموقی است. نویسندۀ برخی از رسالهها نیز نامعلوم است.
[۷] کتاب النُقَط و الدوایر،که در۱۹۰۲ میلادی به کوشش کریستیان فریدریش زیبولد چاپ شد و نویسندۀ آن نامعلوم است.[۸]
هفت خصلت توحیدی
الحاکم بامرالله هفت تکلیفشرعی را از دروزیان برداشت و به جای آن هفت خصلت توحیدی بر آنان مقرر کرد.[۹]عبارتند از:
- صدق اللسان به جای نماز، که عبارت است از ایمان و توحید و دلیلی بر توحید الحاکم.[۱۰]
از اوقات پنج گانۀ نماز هم به حدود پنج گانه تعبیر شده است. [۱۱]
- حفظ الاخوان به جای زکات، که عبارت است از یاری رساندن به برادران دینی و مراعات آنان از هر نظر.[۱۲]
- ترک عبادت عدم و بهتان به جای روزه. هر مذهبی خارج از مذهب توحید، از جمله عقاید تنزیل و تأویل و فروع آنها، عدم به شمار میرود.[۱۳]
- برائت از ابلیسها و طغیان به جای حج. از ناطقان و اساسها و ائمه و حجج شرایع ظاهری و باطنی به ابلیس تعبیر شده است.[۱۴]
- توحید و پرستش الحاکم در هر عصر و زمان به جای شهادتین.[۱۵]
- رضا به جای جهاد.
- تسلیم امر الحاکم شدن به جای ولایت، که این دو رکن اخیر نتیجۀ ارکان قبلی است و با این دو موحدان از باقی مردم باز شناخته میشوند.[۱۶]
اما عبدالله نجار بر آن است که اصول شریعت دروزیان همان هفت اصل معروف اسلامی،یعنی شهادتین، نماز، زکات، روزه، حج، جهاد و ولایت است.[۱۷]
تشکیلات دینی
امروزه دروزیان به دو بخش عقّال و جهّال تقسیم میشوند. عقال روحانیون پرهیزکاری که به حقایق دینی واقف بوده و قادر به خواندن و تفسیر نوشتههای سرّی و نیز رسائل الحکمة هستند. آنان راهنمای روحانی جهالند و بر مراسم و فرایض جامعه نظارت میکنند. دانشمندترین افراد طبقۀ عقال مرجعیت خاصی در جامعه دارند و شیخ خوانده میشوند.[۱۸] جهّال : سایر افراد که بر هوای نفس خود تسلط ندارند از جرگۀ جهالند.[۱۹] ورود یک جاهل به جرگۀ عقال موکول به موفقیت وی در امتحانات طولانی در خصوص تطبیق دادن عقاید و رفتار مذهبیاش با الگوی رفتاری مورد نظر است و پس از آن وی دقیقاً باید بر طبق مقررات دین زندگی کند.[۲۰] چنین کسی اگر معیارهای پذیرفته شده را نادیده بگیرد، از حضورش در مجامع دینی و از اشتغال او به خواندن رسائل جلوگیری میشود. این حالت اِبعاد رد خوانده میشود.[۲۱]
منابع تکمیلی
- جمیل ابوترابی، من هم الموحدون «الدروز» ، دمشق ۱۹۹۸م.
- زیدان اتاشی، دروزیها در اسرائیل: سرنوشتی مشترک، ترجمۀ کیومرث جاویدنیا و سجاد سلطانزاده، تهران ۱۳۸۲ش.
- امجد عزام، الموحدون الدروز بین الخطا و الصواب، دمشق ۲۰۰۹م.
- نجیب عسراوی، المذهب التوحیدی الدرزی، برزیل ۱۹۹۰م.
- محمد علی زعبی، الدروز: ظاهرهم و باطنهم، بیروت، ۱۳۷۵ق/۱۹۵۶م
- جباره برغوثی، الدیانة الدروزیة، جیزه، مصر، ۲۰۰۹م
- فرها دفتری، تاریخ و عقاید اسماعیلیه، ترجمۀ فریدون بدرهای، تهران، ۱۳۷۶ش.
- اسطفان بن میخائیل دویهی، تاریخ الازمنة، چاپ پطرس فهد، بیروت بیتا.
پانویس
- ↑ برنجکار،88
- ↑ برنجکار،88
- ↑ برنجکار،ص88
- ↑ برنجکار،ص91
- ↑ برنجکار،ص91
- ↑ برنجکار،89,90
- ↑ خطیب، ص۱۷۳-۱۸۴رساله ها؛ محمد کامل حسین، ص۹۲-۱۰۳
- ↑ کتاب النقط و الدوایر، مقدمۀ زیبولد،
- ↑ رسائل الحکمة، ص۷۲،۶۶-انور یاسین و همکاران، ص۳۵۵
- ↑ رسائل الحکمة، ص۶۹۹،۳۱۲،۷۸؛ کتاب النقط والدوایر، ص۵۳-۵۵؛
- ↑ رسائل الحکمة، ص۵۴-۵۶
- ↑ رسائل الحکمة، ص۲۴۵؛ کتاب النقط والدوایر، ص۵۷؛ نیز انور یاسین و همکاران، ص۳۵۹
- ↑ رسائل الحکمة، ص۵۷-۵۸؛ کتاب النقط والدوایر، ص۵۸
- ↑ کتاب النقط والدوایر، ص۵۹
- ↑ کتاب النقط والدوایر، ص۶۰-۶۱
- ↑ رسائل الحکمة، ص۲۵۴، ۳۶۹، ۵۴۷
- ↑ عبدالله نجار، ص۹۹
- ↑ مرسل نصیر، الموحدون «الدروز» فی الاسلام، ص۹۵-۹۶؛ انور یاسین و همکاران، ص۳۶۹-۳۷۱؛ ابوعزالدین؛ ص۲۲۳-۲۲۴؛ دفتری، ص۲۳۱
- ↑ ابوعزالدین،ص۳۳۶
- ↑ محمد کامل حسین، ص۳۲؛ ابوعزالدین،ص۲۲۳-۲۲۴
- ↑ ابوعزالدین،ص۲۲۴،حلبی،ص۴۳
منابع
نویسنده : فاطمه صمدی
- آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی، رضا برنجکار، قم: نشر طه، 1387، فایل pdf
- کتاب النُقط و الدوایر و هو من کتب الدروز الدینیة، چاپ کریستیان فریدریش زیبولد، کیر شهاین، آلمان: شمر سو، ۱۳۱۹ق/۱۹۰۲م.
- دانشنامه جهان اسلام
- خطیب،رساله ها؛ محمد کامل
- کتاب النقط و الدوایر، مقدمۀ زیبولد