اباضیه یا اباضیگری یکی از مذاهب اسلام است که برخی معتقدند از جریان خوارج نشأت گرفتهاست. گفته شده این فرقه از کهنترین مذاهب اسلامی و تنها گروه باقیمانده از خوارج است.نام این مکتب از نام عبدالله بن اباض تمیمی نخستین پیشوای آن گرفته شدهاست.
پیدایش
منابع، آغاز فعالیت و پیدایش اباضیه را، شوال سال ۳۷هجری، که هم از تسنن و پس هم از تشیع جداست هرچند از جنگ صفین نظر شمار پیروان در مقایسه با انتخاب عبداللّه بن وهب راسبی سنیان و شیعیان گروه کوچکی به عنوان امام یا خلیفه حساب میآید، اما از نظر تاریخی جریانی بسیار مهم است. امروزه اباضیان بیشتر در شمال آفریقا، شرق آفریقا (بهویژه جزیره زنگبار) و عمان سکونت دارند. عمان تنها کشور مسلمانی است که کیش اباضی در آن مذهب اکثریت است، پادشاه آن نیز این مذهب را دارد و بر پایه دادههای کتاب واقعیتهای جهان سیا حدود ۷۵٪ جمعیت آن اباضی مذهب بهشمار میروند.البته در گذشته اباضیان در پهنه بسیار گستردهتری (حتی در اندلس) میزیستند. اباضیه مذهب خود را الدعوه، مذهب الحق، فرقه المحقه و با شعار «حکمی جز حکم خدا نیست» اعلام میدارندفرقه الناجیه میخوانند و آن را کهنترین مذهب اسلامی، نزدیکترین مذهب به عصر نبوّت و نزدیکترین مذهب به روح اسلام میدانند. اباضیه میانهروتر از دیگر گروههای خوارج بهشمار میروند.