بهائیت: تفاوت بین نسخهها
(←منابع) |
|||
| سطر ۲: | سطر ۲: | ||
| − | + | {{جعبه اطلاعات فرقه | |
| + | | عنوان = | ||
| + | | تصویر = | ||
| + | | اندازه تصویر = | ||
| + | | توضیح تصویر = | ||
| + | |مؤسس = | ||
| + | | سال تأسیس = | ||
| + | | قدمت = | ||
| + | | گرایش = | ||
| + | | گستره جغرافیایی = | ||
| + | | شهرهای مهم = | ||
| + | | زیارتگاهها = | ||
| + | | وقایع مهم = | ||
| + | | حکومتها = | ||
| + | | علل پیدایش = | ||
| + | | نامهای دیگر = | ||
| + | | از فرقههای = | ||
| + | | از شاخههای = | ||
| + | | باورها = | ||
| + | | داعیان = | ||
| + | | فرقهها = | ||
| + | | شاخهها = | ||
| + | | رهبر/امام کنونی = | ||
| + | | رهبران/امامان = | ||
| + | | آئینها = | ||
| + | | کتابهای مهم = | ||
| + | | وضعیت = | ||
| + | | تاریخ انقراض = | ||
| + | | تعداد پیروان = | ||
| + | | مؤسسات = | ||
| + | | مذهبی = | ||
| + | | اجتماعی = | ||
| + | | سیاسی = | ||
| + | }} | ||
نسخهٔ ۴ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۸:۴۱
| فرق و مذاهب اسلامی | |
| اهل سنت | |
| معتزله | |
| اهل حدیث | |
| اشاعره | |
| ماتریدیه | |
| وهابیت | |
| اباضیه | |
| قدریه | |
| شیعه | |
| امامیه | |
| زیدیه | |
| اسماعیلیه | |
| ناووسیه | |
| غلات | |
| اهل حق | |
| دروزیه | |
| نصیریه | |
| شیخیه | |
| بابیت | |
| بهائیت | |
| اطلاعات کلی |
|---|
بهائیه نام فرقهای است که پس از مرگ باب، توسط یکی از پیروان او به نام میرزا حسینعلی نوری شکل گرفت. این فرقه با ادعای ظهور مظهر الهی جدید، در تقابل آشکار با اسلام و اصول آن قرار دارد و تلاش کرده با شعارهایی نظیر وحدت عالم انسانی، چهرهای جهانی از خود ارائه دهد.[۱]
محتویات
پیدایش
فرقه بهائيه، منشعب از فرقه بابيه است، بنيان گذار آيين بهائيت، ميرزا حسينعلى نورى معروف به بهاءاله است، و اين آيين نيزنام خود را از همين لقب برگرفته است.بهائیت، یک فرقه مذهبی و سیاسی است که در قرن سیزدهم هجری قمر بنیانگذاری شد میرزا حسینعلی نوری از پیروان سید علیمحمد باب بود و پس از درگذشت باب، فرقه بهائیت را پایهگذاری کرد.[۲]
سیرتاریخی
فرقه بهائیت از دل مکتب شیخیه پدید آمد. سید علی محمد باب از شیراز ابتدا ادعای بابیت کرد، سپس مدعی مهدویت و نهایتاً نبوت شد. یکی از پیروان او، میرزا حسینعلی نوری، که بعدها بهاءالله نام گرفت، نیز ادعای پیامبری نمود و فرقه جدیدی به نام بهائیت را پایهگذاری کرد. بهاءالله پس از دستگیری و تبعید، به شهرهای مختلفی منتقل شد و در نهایت در فلسطین (اکنون اسرائیل) درگذشت. پس از او، پسرش عبدالبهاء، سپس شوقی افندی، و نهایتاً نهادی به نام «بیتالعدل اعظم» که مقر آن در شهر حیفا است، رهبری این فرقه را بر عهده گرفتند. امروزه بهائیان در کشورهای مختلف جهان فعالیت دارند، اما در ایران این فرقه به عنوان یک جریان انحرافی شناخته میشود. .[۳]
اشخاص مهم
بهاالله
عبدالبها (فرزند بهاءالله)
سپس به شوقی افندی (نوه عبدالبها)
و اکنون به نهادی به نام '''بیتالعدل اعظم''' (مستقر در حیفا، اسرائیل) رسید. این گروه، اکثریت بهائیان دنیا را تشکیل میدهد.[۴]
انشعابات
فرقه بهائيه، منشعب از فرقه بابيه است. بنيان گذار آئین بهائيت، ميرزا حسینعلی نورى معروف به بهاءالله است ، و اين آئين نيز نام خود را از همين لقب برگرفته است . بهائیت بيشتر به عنوان يك انشعاب از اسلام يا تشيع و يا شاخه اى از متصوفه شناخته مى شد [۵]
عقاید مهم
1. ادعای پیامبری: بهاءالله خود را پیامبر جدید معرفی میکند؛ این موضوع از نگاه اسلامی کفر محسوب میشود چون با ختم نبوت در تضاد است.
2. نسخ دین اسلام: بهائیان اسلام را دین گذشته میدانند و خود را دین جدیدی با قوانین تازه معرفی میکنند.
3. وحدت ادیان و انسانها: شعار وحدت عالم انسانی دارند، ولی جعفریان آن را بیشتر یک ابزار تبلیغاتی میداند تا یک عقیده الهی اصیل.
4. ساختار تشکیلاتی: بهائیت دارای یک نظام رهبری متمرکز و دقیق است که هدفش حفظ انسجام داخلی و توسعه جهانی است.
5. گرایش به مدرنیته و غرب: بهائیان خود را دین آینده معرفی کرده و سعی میکنند با مفاهیم دنیای مدرن (مثل صلح، حقوق بشر، برابری) هماهنگ نشان دهند. [۶]
پراکندگی جمعیت
بهائیت از ایران به دیگر کشورها گسترش یافت و در برخی مناطق مانند آمریکا، هند، کشورهای آفریقایی و اسرائیل تأسیس شد. این گسترش به ویژه با حمایتهای استعماری، به خصوص بریتانیا، همراه بود. بهائیان در برخی شهرهای ایران مانند اصفهان، شیراز، تهران و یزد بیشتر ساکن بودند، اما پس از انقلاب اسلامی ایران، بسیاری از آنها به خارج مهاجرت کردند.[۷]
منابع تکمیلی
پانویس
منابع
نویسنده:سعیده رمضانی
- تاریخ فرق و مذاهب اسلامی، رضا برنجکار، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی. 1387. فایل pdf
- کتاب «بهائیت» نوشته دکتر رسول جعفریان
- شناخت بهاییت – تألیف محمد شفیعی سروستانی
