اولین شخصیتی که پس از اشعری از این حوزه برخاست، ابوبکر محمد بن طیّب باقلانی(م.۴۰۳ه ق) بود.وی از نامدارترین فقیهان و متکلمانی بود که از اشعری پیروی و از آرای او سخت جانبداری می کرد. ابن عماد حنبلی دربارهٔ باقلانی گفته است:<<او دانشمندی اصولی و اشعری، و در آغاز سدهٔ چهارم هجری مجدّد دین بود. او پارسایی بود که کسی نقیصه و لغزشی از او به یاد نداشت. >> او آرای اشعری را که به اجمال در دو کتابش، [[الابانه]] و [[اللمع]]، آمده بود، با شرح و بسط بیشتری مطرح ساخت و آن را در قالب یک نظام کلامی انسجام بخشید.<ref>آشنایی با فرق شیعه در برابر معتزله و مذاهب اسلامی، اشاعره، ص ۷۶۱۹۲</ref>