تغییرات

اسماعیلیه فرقه‌ای هستند که به امامت شش امام‌ اول شیعیان اثنی عشری معتقدند اما پس امام صادق علیه السلام بزرگ ترین فرزند او ، اسماعیل یا فرزند [[اسماعیل ]] ،محمد ،را به امامت می پذیرند.به این ترتیب آنان به هفت امام معتقدند و همین مطلب اعتقاد مشترک در میان همه فرقه های اسماعیلیه است.برخی گروه های اسماعیلیه به امامان هفت گانه دیگری غیر از هفت امام مذکور قائل اند.<ref>آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی،56.</ref>.

شاید ریشه پیدایش اسماعیلیه در این نکته نهفته باشد که اسماعیل فرزند ارشد [[امام صادق علیه السلام ]] ، مورد تکریم و احترام امام بود ؛ به همین دلیل برخی گمان میکردند که پس از امام صادق علیه السلام او به امامت خواهد رسید.اما اسماعیل در زمان حیات امام از دنیا رفت و امام ، [[شیعیان ]] را بر مرگ پسر شاهد گرفت و جنازه او را در حضور شیعیان و به صورت علنی تشییع و تدفین کرد.<ref>آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی،56.</ref>.

سرگذشت نزاریه با [[حکومت الموت ]] به رهبری حسن صباح پیوند خورده است.حسن صباح به قلعه های الموت دست یافت و حکومت اسماعیلیه نزار را در ایران مستقر کرد.دراین زمان دو حکومت اسماعیلیه وجود داشت ، یکی حکومت مستعلیه درمصر و شمال آفریقا و دیگری حکومت نزاریه در ایران یک مستقل از دیگری فعالیت می کرد.دعوت حکومت جدید اسماعیلی در ایران[[دعوت جدید]] و دعوت فاطمیان مصر [[دعوت قدیم]] نامیده میشد.<ref>آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی،57 و 58.</ref>.

جانشینان [[حسن صباح ]] تا زمان حمله [[هلاکو ]] به الموت در سال ۶۵۴ق به حکومت ادامه دادند.پس از این واقعه نزاریه در مناطق مختلف ایران و افغانستان و هند پاکستان پراکنده شدند و دوره دیگری از امامان مستور در این فرقه آغاز شد.ظاهرا تنها فرقه اسماعیلی که به استمرار امامت تا زمان حاضر معتقدند و هم اینک نیز دارای امام حاضر به نام کریم شاه حسینی ملقب به آقاخان رابع هستند ، همین گروه قاسمیه اند که به [[آقاخانیه]] شهرت دارند.اکنون این فرقه چند میلیونی در مناطق مختلفی از جهان به خصوص در شبه قاره هند حضور دارند.<ref>آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی،58.</ref>.

اسماعیلیان، مانند سایر شیعیان، به [[خاتمیت ]] در پیامبری اعتقاد دارند.

اسماعیلیان معتقدند هفتمین امام دور ششم، محمد بن اسماعیل است که مخفی شده است. او زمانی که ظهور کند، ناطق هفتم یا مهدی یا [[قائم]] خواهد بود و تنها در دوره اوست که دو مرتبه ناطق و اساس با هم یکی می‌شوند. او در واپسین دور جهان، حقایق عالم هستی را آشکار می‌سازد و عدل و داد را در جهان حکمفرما می‌کند و پس از دور او عالم جسمانی به پایان می‌رسد. در این دوره، [[حسن بن علی(ع)]]،‌ [[محمد بن حنفیه ]] و موسی بن جعفر(ع)،‌ امام مستودع هستند.<ref>اسماعیلیه،دانشنامه اسلامی.</ref>.