در زمان حکومت [[الحاكم بامر الله]] (۳۷۵ - ۴۱۱ ق ) ششمین خلیفه [[حکومت فاطمیه|فاطمی]]، گروهی از [[اسماعیلیه|اسماعیلیان]] درباره الحاکم غلو کردند و او را به درجه خدایی رساندند. این گروه پس از مرگ الحاکم بر آن شدند که او غایب شده و روزی به میان مردم باز خواهد گشت.<ref>برنجکار،88</ref> طور کلی میتوان گفت مسلمانانی بودند که عقاید شیعی داشتند و به طوری می‌توان گفت منشعب از == سیرتاریخی ==اسماعیلیه بودند ، اما به دلیل فشارهای حکام ضد [[شیعه|شیعی]] و محیط و شرایط زندگی و جدا ماندن از منابع اصلی اسلامی برخی از عقاید خود را حفظ کرده اما برخی دیگر را متناسب با شرایط زندگی و جامعه ترک کردند.