۲۱۶
ویرایش
تغییرات
بدون خلاصه ویرایش
{{جعبه اطلاعات فرقه| عنوان =تعریفاهل حدیث| تصویر =مکتب اهل حدیث، که یکی از مذاهب [[پرونده:کتاب-جوامع-حدیثی-اهل -سنت است، از اولین جریانهای مهم اعتقادی در اسلام محسوب میشود و تأثیر زیادی بر پیدایش مکتب اشعری داشته است. jpg|بندانگشتی|اهل حدیث تنها به ظواهر قرآن و ]]| اندازه تصویر =| توضیح تصویر = کتابی درباره اهل حدیث اعتقاد داشتند |مؤسس = احمد بن حنبل| سال تأسیس =| قدمت =| گرایش = سنی| گستره جغرافیایی =| شهرهای مهم = شام، رحاب| زیارتگاهها = | وقایع مهم =| حکومتها =| علل پیدایش =| نامهای دیگر = اصحاب اثر | از فرقههای =| از شاخههای =| باورها = تکیه بر ظاهر نصوص اعتقادی از کتاب و عقل را به عنوان منبع مستقل برای استنباط عقاید نمیپذیرفتند. آنها با هرگونه اندیشهورزی در دین مخالفت میکردند و علم کلام را انکار میکردند <ref>سنت | داعیان =| فرقهها =| شاخهها =| رهبر/امام کنونی =| رهبران/امامان = احمد بن حنبل، ادریس شافعی، اسحاق بن راهویه | آئینها =| کتابهای مهم =| وضعیت =| تاریخ فرق و مذاهب اسلامی، برنجکار، ص 69</ref>انقراض =| تعداد پیروان =| مؤسسات =| مذهبی =| اجتماعی =| سیاسی =}}
'''مکتب اهل حدیث'''، که یکی از مذاهب [[اهل سنت]] است، از اولین جریانهای مهم اعتقادی در اسلام محسوب میشود و تأثیر زیادی بر پیدایش [[مکتب اشعری]] داشته است. اهل حدیث تنها به ظواهر قرآن و حدیث اعتقاد داشتند و عقل را به عنوان منبع مستقل برای استنباط عقاید نمیپذیرفتند. آنها با هرگونه اندیشهورزی در دین مخالفت میکردند و [[علم کلام]] را انکار میکردند <ref>تاریخ فرق و مذاهب اسلامی، ص 69</ref>
{{تاریخ فرق و مذاهب اسلامی}}
تعریف هایی مجرد و مبتنی بر لفظ مانند تعریف [[ابوحاتم رازی]] که اهل حدیث یا اصحاب حدیث را گروهی منکر کاربرد قیاس و رأی دانسته است که تنها از حدیث نبوی و آراء صحابه و تابعین پیروی می کنند، تعریفی نمادین است که هرگز نباید به دنبال تعمیم آن در بارۀ تمامی گروه های شهرت یافته به اصحاب حدیث بود و تنها باید با جست وجو در تاریخ، مصداقی را برای آن مشخص کرد.<ref>مقاله اصحاب حدیث </ref>
=پیدایش=
=سیر تاریخی=
از میانه سده ۲ ق، تدوین حدیث در میان اهل اثر شدت گرفت و با افزایش احادیث مرفوع، اعتبار آثار صحابه و تابعین کاهش یافت. بهتدریج، در هر دو جریان اصحاب رأی و اصحاب اثر، نقد نظری به جایگاه آثار آغاز شد و کسانی چون ابویوسف و شافعی در این زمینه پیشگام بودند. در ربع دوم همان سده، عنوان «اصحاب حدیث» در عراق به طلاب حدیث ناآگاه به آداب علمی اطلاق میشد و این کاربرد تا پایان سده ادامه یافت. اما در نیمه نخست سده ۳ ق، معنای این عنوان تغییر یافت و مفهومی افتخارآمیز یافت؛ سنتگرایانی چون احمد بن حنبل و اسحاق بن راهویه خود را اصحاب حدیث مینامیدند. در ادامه، این عنوان به مفهومی عام برای تمام سنتگرایان تبدیل شد، بیتوجه به تفاوتهای تاریخی و فکری آنان. <ref>مقاله اصحاب حدیث</ref>
=سیرتاریخیدولت های مهم=اهل حدیث شیوه فقهی خویش را در عقاید نیز به کار میگرفتند و آنها را تنها از ظواهر قرآن و احادیث اخذ میکردند. آنان نه تنها عقل را به عنوان یک منبع مستقل برای استنباط عقاید قبول نداشتند، بلکه مخالف هرگونه بحث عقلی پیرامون احادیث اعتقادی بودند. به دیگر سخن، این گروه هم منکر کلام عقلی بودند که در آن عقل منبع مستقل عقاید است، و هم مخالف کلام نقلی بودند که در آن عقل لوازم عقلی نقل را استنباط میکرد. آنان حتی نقش دفاع از عقاید دینی را نیز برای عقل نمیپذیرفتند.<ref>تاریخ فرق و مذاهب اسلامی، برنجکار، ص69</ref>ندارد
=اشخاص مهم=
از معروفترین چهرههای اهل حدیث میتوان به افراد زیر اشاره کرد : * [[محمد بن ادریس شافعی]][[پرونده:محمد بن ادریس شافعی.jpg|بندانگشتی|محمدبن ادریس شافعی]] * '''احمد بن حنبل '''در تحلیل اندیشه فقهی احمد بن حنبل، باید گفت، او بیش از همه بر پیروی از حدیث و مالک بن انس ترک قیاس و رأی – جز در موارد ضرورت - پای می فشرد و در کنار این برخورد، پرهیز از طرح مسائل تقدیری را نیز مبنای خود ساخته بود. در فقه احمد، این تفکر شافعی اشاره کرد که عقاید اساسی این گروه سنت مفسر کتاب الله است، با تأکید بیشتری مطرح شده و پیروی از ظواهر کتاب با وجود احادیث معارض، سخت نکوهش شده است. در استناد به احادیث، احمد بر آن بود که احادیث «منکر» را باید وانهاد و تنها احادیث «معروف» را بیان کردندصادر شده از پیامبر (ص) تلقی کرد.<ref>مقاله اصحاب حدیث</ref> * [[اسحاق بن راهویه]] =انشعابات=ندارد
=عقاید مهم=
*صدقات و مالیاتها باید به حاکمان ظالم سپرده شود<ref>تاریخ فرق و مذاهب اسلامی، ص70</ref>.
=پراکندگی جمعیت=