2. == کندی==

* قوای حاسه: که بر اعضای حواس پنجگانه استوار است. قوه‌ی حاسه، صور محسوسات را که در ماده‌ی آنها قرار دارد درمییابد. این قوه را قدرت آن نیست تا صوری را که در می‌یابد با هم ترکیب کند مثلاً چشم نمیتواند برای ما انسانی را که شاخ یا بال داشته باشد، و به عبارت دیگر انسانی جز آنچه در طبیعت وجود دارد، بیافریند. قوه‌ی حاسه که میان همه‌ی حیوانات مشترک است، فقط صورت جزئی اشیاء را درک می‌کند. مقصود از صورت جزئی، صورتی است که آن را رنگ و شکل و طعم و آواز و بوی بوده و درخور لمس شدن باشد یا به طور کلی، هر صورتی که دارای ماده باشد. * قوای متوسطه: یکی از انواع این قوه، قوه‌ی مصوره است. یعنی قوه‌ای که صور جزئیات را بدون حضور ماده ایجاد می‌کند. قوه‌ی مصوره هم در خواب و هم در بیداری عمل می‌کند و از خصوصیات این قوه آن است که قدرت ترکیب دارد، یعنی می‌تواند انسان را با سری چون شیر تصور کند. ::::::از دیگر قوای متوسطه، قوای حافظه است. این قوه، صوری را که قوه‌ی مصوره به او ارزانی می‌دارد، می‌پذیرد و حفظ می‌کند. کندی از دو قوه‌ی غضبیه و شهویه در کتاب الاشیاء و رسوم‌ها نام می‌برد و آن دو را جمعاً غلبیه می‌نامد. غلبیه قوه‌ای است که برخی اوقات آدمی را برمیانگیزد و به کارهای بزرگ وا می‌دارد. قوه‌ی عاقله: قوه‌ای است که صور اشیاء را، مجرد از هیئت آنها، درک می‌کند. همچنین مبادی معلومات را درک می‌کند مانند درک این معنی که هر معلولی را علتی است و ایجاب و سلب در یک موضوع واحد، در یک زمان واحد، یافت نشود. <ref>مقاله علم‌النفس، علی‌اکبر وطن‌پرست، مجله کتاب ماه علوم و فنون، آذر 1388ش.</ref> ـ کندی عقل را بدین ترتیب تقسیم‌بندی می‌کند: 1) عقل بالقوه 2) عقل بالفعل

3) عقلی ::::::کندی از دو قوه‌ی غضبیه و شهویه در کتاب الاشیاء و رسوم‌ها نام می‌برد و آن دو را جمعاً غلبیه می‌نامد. غلبیه قوه‌ای است که برخی اوقات آدمی را برمیانگیزد و به کارهای بزرگ وا می‌دارد.* قوه‌ی عاقله: قوه‌ای است که صور اشیاء را، مجرد از هیئت آنها، درک می‌کند. همچنین مبادی معلومات را درک می‌کند مانند درک این معنی که هر معلولی را علتی است و ایجاب و سلب در یک موضوع واحد، در نفس از قوه به سوی فعلیت می‌رودیک زمان واحد، یافت نشود. <ref>مقاله علم‌النفس، علی‌اکبر وطن‌پرست، مجله کتاب ماه علوم و فنون، آذر 1388ش.</ref>

4) کندی عقل را بدین ترتیب تقسیم‌بندی می‌کند:# عقل بالقوه# عقل بالفعل# عقلی که در نفس از قوه به سوی فعلیت می‌رود.# عقل ظاهر: هنگامی که عقل بالفعل به کار گرفته شود و نمود ظاهری و بیرونی به خود بگیرد، عقل ظاهر نام می‌گیرد. <ref>مقاله علم‌النفس، علی‌اکبر وطن‌پرست، مجله کتاب ماه علوم و فنون، آذر 1388ش.</ref> 3. فارابی

4. == غزالی==