تغییرات

===علت نام گذاری===

از دیگر نام های اسماعیلیه [[باطنیه]] است.مهم ترین ویژگی این گروه باطنی گری و تاویل آیات و احادیث و معارف و احکام اسلامی است.آنان معتقدند که متون دینی و معارف اسلامی دارای ظاهر و باطن است که باطن آن را امام می داند و فلسفه امامت ، تعلیم باطن دین و بیان معارف باطنی است.اسماعیلیه در جهت تاویل معارف اسلامی معمولا از آرای فیلسوفان [[یونان]] که در آن زمان سخت رواج یافته بود ، سود می‌جستند.به اعتقاد همه فرق اسلامی ، اسماعیلیان در تاویل دین افراط کردند ، حتی بسیاری از مسلمان ها آنها را به عنوان یکی از فرق و مذاهب اسلامی قبول ندارند.<ref>آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی،56.</ref>.

سرگذشت نزاریه با [[حکومت الموت]] به رهبری حسن صباح پیوند خورده است.حسن صباح به قلعه های الموت دست یافت و حکومت اسماعیلیه نزار را در ایران مستقر کرد.دراین زمان دو حکومت اسماعیلیه وجود داشت ، یکی حکومت مستعلیه درمصر و شمال آفریقا و دیگری حکومت نزاریه در ایران یک مستقل از دیگری فعالیت می کرد.دعوت حکومت جدید اسماعیلی در ایران[[دعوت جدید]] و دعوت فاطمیان مصر [[دعوت قدیم]] نامیده میشد.<ref>آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی،57 و 58.</ref>.

اسماعیلیان معتقدند هفتمین امام دور ششم، محمد بن اسماعیل است که مخفی شده است. او زمانی که ظهور کند، ناطق هفتم یا مهدی یا [[قائم]] خواهد بود و تنها در دوره اوست که دو مرتبه ناطق و اساس با هم یکی می‌شوند. او در واپسین دور جهان، حقایق عالم هستی را آشکار می‌سازد و عدل و داد را در جهان حکمفرما می‌کند و پس از دور او عالم جسمانی به پایان می‌رسد. در این دوره، [[حسن بن علی(ع)]]،‌ [[محمد بن حنفیه]] و موسی بن جعفر(ع)،‌ امام مستودع هستند.<ref>اسماعیلیه،دانشنامه اسلامی.</ref>.

این گروه بیشتر در شبه قاره هند و کشور پاکستان پراکنده هستند.

==منابع==

.آشنایی با فرق و مذاهب اسلامی ، رضا برنجکار ، قم : نشر طه ، ۱۳۸۷ ، فایل pdf

.اسماعیلیه ، مهدی محقق ، نشر ماه ، ۱۳۸۹ ، چاپ دوم

.اسماعیلیه ، دانشنامه اسلامی