باز کردن منو اصلی

تاریخ‌نما β

تغییرات

تاریخ‌نما:کاربران

۲۳ بایت اضافه‌شده، ۳ مه
بدون خلاصه ویرایش
=تعریف=
وهابیت، فرقه ای در {{ عربستان }} است که در منطقه نجد توسط محمدبن عبدالوهاب تاسیس شد؛ به همین دلیل به پیروان این فرقه وهابی می‌گویند.وهابیان درفروع دین تابع {{احمدبن حنبل}} هستند و بیشتر آنان درشبه جزیره عربستان سکونت دارند.
البته در دوره جدید پیروان این مذهب برای معرفی خود ازواژه سلفی استفاده می‌کنند و می‌گویند ما تابع یک شخص یعنی محمدبن عبدالوهاب نیستیم بلکه تابع یک مسلک فکری به نام سلفی گری هستیم.منظور از سلف مسمانان قرون نخستین اسلامی است.وهابیان با اعتقاد به اینکه مفهوم توحید در بین مسلمانان با شرک آمیخته شده، آنان را دعوت به بازگشت بر سر عقاید اسلامی پیشینیان می‌نمایند و مخالفین از مسلمانان را غالبا کافر یا مشرک می‌دانند.
با این مخالفت‌ها، عقاید ابن تیمیه تا قرن ۱۲ هجری قمری رونق نیافت. در این قرن بود که محمّد بن عبدالوهّاب نجدی به احیای نظریه‌های او پرداخت. او که در آغاز هواخواهی نیافت، به سال ۱۱۶۰ق. به شهر دِرعیّة(دَرعیّه) از شهرهای مشهور نَجْد رفت.<ref>کشف الارتیاب، دارالکتب اسلامیه، ص9و10.</ref>. امیر آن دیار، محمّد بن سعود بود و عقاید عبدالوهّاب را برای تقویت حکومت خویش مناسب دید. محمّد بن سعود با محمّد بن عبدالوهّاب قرار گذاشت تا نیروی حکومتی خویش را برای تبلیغ و ترویج مذهب او به کار اندازد؛ به شرط آن که محمّد بن عبدالوهّاب نیز از گذر جایگاه دینی خویش، حکومت را تأیید و تقویت کند. از آن پس، این دو تن به شهرهای بسیاری لشکر کشیدند و هر کس را با عقاید خویش ناسازگار یافتند، کافِر خوانده و کشتند.
بدین سان، روز به روز قدرت {{ آل سعود }} رو به فزونی گذاشت و در سایه آن، آیین وَهّابی نیز گسترش یافت. چون {{امپراتوری عثمانی }} به دست کشورهای استعمارگر تجزیه شد، عربستان به آل سعود واگذار گشت؛ زیرا آنان بسیار قدرت یافته بودند و باورهایشان با اهداف استعمارگران ناسازگار نبود.<ref>تاریخ و نقد وهابیت، ص102-41.</ref>. از آن زمان وهابیت مذهب خاندان حاکم بر کشور عربستان است و وهابیان می‌کوشند تا مذهب و در واقع گرایش‌های سیاسی فرقه خویش را در دیگر کشورهای اسلامی ترویج دهند
===محمد بن عبدالوهاب===
او در شهر عینیه از شهرهای منطقه {{ نجد }} به‌دنیا آمد و فقه حنبلی را نزد پدر خود آموخت. به دنبال اظهار نظرهای جنجالی و افراطی خویش در مسئله توحید و خصوصا مخالفت‌هایش با توسل، تبرک و زیارت قبور، از عینیه رانده و در ۱۱۰۶ به درعیه راهی شد. محمد بن سعود، امیر این منطقه که نظرات او را به مصلحت مقام خود دانست، به وی وعده کمک و همراهی در ترویج عقایدش داد. پس از مدتی، مردم شهرش را به جهاد علیه مردم نجد فرمان داد و با همراهی محمد بن سعود، توانست بر نجد غلبه کند.
=انشعابات=
۵۵
ویرایش