عبدالبهاءعبدالبها، با نام اصلی عباس افندی ، (زادهٔ ۲ خرداد ۱۲۲۳ هجری شمسی یا ۲۳ مه سال ۱۸۴۴ میلادی – درگذشتهٔ ۷ آذر ۱۳۰۰ ه‍.ش یا ۲۸ نوامبر سال ۱۹۲۱ میلادی) فرزند ارشد بهاءالله (بنیان‌گذار فرقه بهائیه) و جانشین او پس از مرگش بهاءالله، پیامبر آیین بهائی بود که به نام عبدُالبهاء شناخته شده است. او رهبر دوم بهائیان وی سومین شخصیت محوری آیین بهائی است که پدرش، حسینعلی نوری، ملقب به شمار می‌رود بهاءالله، نوزده سال پیش از مرگش چنان‌که در کتاب اقدس و نقش مهمی نیز در تثبیت تعالیم پدرش و گسترش جهانی بهائیت داشت.وی با سفر به اروپا و آمریکا، تلاش کرد بهائیت کتاب عهدی اشاره کرده است، او را به عنوان یک دین جهانی با پیام‌هایی چون صلح، وحدت ادیان، برابری نژادی مقام جانشین، مبیّن و عدالت اجتماعی معرفی کندمفسر متون بهائی برگزید. عبدالبها او در سال ۱۹۲۱ در شهر حیفا (اسرائیل کنونی) درگذشتفاصلهٔ سال‌های ۱۹۲۱–۱۸۹۲ مسئولیت ادارهٔ جامعهٔ بهائی را بر عهده داشت.[[<ref>ویکی شیعه]]پدیا</ref> =پانویس={{پانویس}} =منابع=https://fa.m.wikipedia.org/wiki/%D8%B9%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%84%D8%A8%D9%87%D8%A7%D8%A1