خلیفه اول و جنگ های ردّه

از تاریخ‌نما
پرش به: ناوبری، جستجو

از دانشجو انتظار می رود پس از پایان فصل بتواند:

  1. ماهیت از دین برگشتگان را بیان دارد.
  2. علت شروع جنگ های ردّه را نام ببرد.
  3. نتایج این جنگ ها را بشمارد.

گرفتاری های خلافت ابوبکر:

الف: از دین برگشتگان:

گروهی راه ارتداد را در پیش گرفتند و پش از شنیدن خبر وفات پیامبر برگشتند و اغلب آن ها ب دستور ابوبکر به دست خالد بن ولید سرکوب شدند،که به این جنگ ها، جنگ های "ردّه" می گفتند.

ب: کسانی که از دادن زکات خودداری کردند:

این گروه از راه ترس و یا طمع مسلمان شده بودند،و با روح شریعت بیگانه بودند برای بسیاری از آن ها پرداخت زکات تکلیفی سنگین بود و آن را نوعی باج می دانستند و عده ای نیز حکومت ابوبکر را مشروع نمیدانستند از جمله (مالک ابن نویره) که در زمان پیامبر زکات زیادی ب مدینه می فرستاد و توسط خالد که کارگزار ابوبکر بود به قتل رسید و زن وی را به همسری برگزید و خالد به کیفر دو گناه کبیره در حکومت اسلام مجازات نشد "طبری می نویسد:ابوبکر درباره ی کارگزاران خود اجرای قصاص نمی کرده" ابوبکر در مقابل این دسته از مخالفان بسیار هوشمندانه عمل کرد و با طرح مسئله تهدید اسلام و به وسیله ی مرتدان و متنبیان و ضرورت جهاد با آنان اولآ بسیاری از مخالفین صلاح دانستند که مخالفت و انتقاد را فراموش کنند و به فکر مصلحت نظام استلامی باشند ثانیآ بسیاری از مخالفین خارجی حکومت تحت عنوان "اصحاب درّه"به وسیله ی مسلمانان و اکثرآ به فرماندهی خالد بن ولید سکوب شدند و یا قبل از سرکوبی دست از مخالفت با حکومت برداشتند.

ج)مدعیان پیامبری:

در اواخر زندگی پیامبر (ص) عده ای از سادگی مردم استفاده نمودند و ادعای نبودت کردند از جمله: طلیحه که قبایل زیادی از جمله قبیله ی طی به اون پیوستند که قیام او به دست خالد سرکوب شد.

اسود عنسی در یمن و سجّاع نبت حادث ک به شیوه ی کاهنان سخنان سجع دار میگفت که کار او نگرفت و بعد ها مسلمان شد و در کوفه درگذشت.

مسیلمه بن حبیب در یمامه لقب "کذاب"به او دادند.او افکار خود را از مسیحیت گرفته بود و سجع دار سخن می گفت، جنگ بسیار سختی درگرفت ولی با پافشاری خالد مسیلمه کشته شد.

پس از فرو نشاندند شورش ها سران قبایل فهمیدند که دوره ی مقاومت و درگیری پایان یافته و به مصلحت آنان است که تابع حکومت اسلامی باشند ابوبکر بعد از دو سال خلافت، وفات یافت.

د)کسانی که بیعت نکردند:

فردای روز سقیفه بیعت عمومی در مسجد پیامبر به احرا گذاشته شد اما تعدادی از اصحاب که خلافت را حق علی (ع) می دانستند از جمله سلمان فارسی-ابوذر-ابن عباس-مقداد-عمار یاسر-طلحه-زبیر و... که ب نشانه ی اعتراض در خانه ی حضرت فاطمه(س)تجمع کردن و عمر که مامور گرفتن بیعت از آنان شده بود نتوانست به اجبار و تهدید حضرت علی (ع) و یارانش بیعت بگیرد، بعد از شش ماه حضرت علی برای حفظ اسلام و وحدت جهان اسلام بیعت کردند و از حق مسلم خود چشم پوشی کردند.